Kanker in de vagina: 8 symptomen om op te letten (en hoe te behandelen)

Symptomen van kanker in de vagina, zoals bloedingen na intiem contact en stinkende vaginale afscheiding, treden meestal tussen de 50 en 70 jaar op bij vrouwen die zijn geïnfecteerd met het HPV-virus, maar kunnen ook voorkomen bij jongere vrouwen, vooral als ze een risico lopen. hoe je relaties met verschillende partners hebt en geen condoom gebruikt.

Kanker in de vagina is echter zeer zeldzaam en lijkt in de meeste gevallen als verergering van kanker in andere delen van het lichaam, zoals de baarmoederhals of vulva, bijvoorbeeld.

In de meeste gevallen bevinden de kankerachtige weefsels zich in het binnenste deel van de vagina, zonder dat er veranderingen in het buitenste gebied zichtbaar zijn en daarom kan de diagnose alleen worden gesteld op basis van beeldvormende tests in opdracht van de gynaecoloog of oncoloog.

Mogelijke symptomen

Wanneer het zich in een vroeg stadium bevindt, veroorzaakt vaginale kanker geen symptomen, maar naarmate het zich ontwikkelt, zullen symptomen zoals die hieronder verschijnen. Controleer de symptomen die u mogelijk ervaart:

1. Stinkende of zeer vloeibare lozing Nee
2. Roodheid en zwelling in het genitale gebied Nee
3. Vaginale bloedingen buiten de menstruatie Nee
4. Pijn tijdens intiem contact Nee
5. Bloeden na intiem contact Nee
6. Frequent verlangen om te plassen Nee
7. Constante buik- of bekkenpijn Nee
8. Pijn of branderig gevoel bij het plassen Nee

Symptomen van kanker in de vagina zijn ook aanwezig in tal van andere ziekten die de regio beïnvloeden en daarom is het belangrijk om naar routine gynaecologisch overleg te gaan en periodiek het preventieve onderzoek, ook wel pap-uitstrijkje genoemd, in een vroeg stadium veranderingen te identificeren en ervoor te zorgen betere kansen op genezing.

Lees meer over het uitstrijkje en hoe u het testresultaat kunt begrijpen.

Om de diagnose van de ziekte te stellen, schraapt de gynaecoloog het oppervlakteweefsel in de vagina voor biopsie. Het is echter mogelijk om een verdachte wond of gebied met het blote oog waar te nemen tijdens een routine gynaecologisch consult.

Wat veroorzaakt vaginale kanker

Er is geen specifieke oorzaak voor het verschijnen van kanker in de vaginale, maar deze gevallen zijn meestal gerelateerd aan infectie door het HPV-virus. Dit komt omdat sommige typen van het virus eiwitten kunnen produceren die de manier waarop het tumorsuppressorgen werkt, veranderen. Zo zijn kankercellen gemakkelijker te verschijnen en vermenigvuldigen ze kanker.

Wie loopt het meeste risico

Het risico op het ontwikkelen van een soort kanker in de genitale regio is hoger bij vrouwen met HPV-infectie, maar er zijn andere factoren die ook de oorzaak van vaginale kanker kunnen zijn, waaronder:

Ouder dan 60 jaar zijn; een diagnose van intra-epitheliaal vaginaal neoplasma hebben; een roker zijn; een hiv-infectie hebben

Omdat dit type kanker vaker voorkomt bij vrouwen met HPV-infectie, preventief gedrag zoals het vermijden van meerdere seksuele partners, condooms gebruiken en vaccineren tegen het virus, wat gratis kan worden gedaan bij SUS in meisjes tussen 9 en 14 jaar oud. Lees meer over dit vaccin en wanneer u de vaccinatie kunt krijgen.

Bovendien kunnen vrouwen die zijn geboren nadat hun moeder werd behandeld met DES of diethylstilbestrol tijdens de zwangerschap, ook een verhoogd risico lopen op het ontwikkelen van kanker in de vagina.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

Behandeling voor kanker in de vagina kan worden gedaan met chirurgie, chemotherapie, radiotherapie of topische therapie, afhankelijk van het type en de grootte van de kanker, het stadium van de ziekte en de algemene gezondheid van de patiënt:

1. Radiotherapie

Radiotherapie gebruikt straling om de groei van kankercellen te vernietigen of te verminderen en kan worden gedaan in combinatie met lage doses chemotherapie.

Radiotherapie kan worden toegepast door externe straling, via een machine die stralingsbundels uitzendt over de vagina, en moet 5 keer per week worden uitgevoerd, gedurende een paar weken of maanden. Maar radiotherapie kan ook worden gedaan door brachytherapie, waarbij het radioactieve materiaal dicht bij de kanker wordt geplaatst en thuis kan worden toegediend, 3 tot 4 keer per week, met een tussenperiode van 1 of 2 weken.

Enkele van de bijwerkingen van deze therapie zijn:

Vermoeidheid; diarree; misselijkheid; braken; verzwakking van de bekkenbotjes; vaginale droogheid; vernauwing van de vagina.

De bijwerkingen verdwijnen meestal binnen enkele weken na het beëindigen van de behandeling. Als bestralingstherapie wordt gegeven in combinatie met chemotherapie, zijn de bijwerkingen op de behandeling intenser.

2. Chemotherapie

Chemotherapie gebruikt medicijnen oraal of rechtstreeks in de ader, wat cisplatine, fluorouracil of docetaxel kan zijn, die helpen om kankercellen in de vagina te vernietigen of zich door het lichaam te verspreiden. Het kan vóór de operatie worden uitgevoerd om de grootte van de tumor te verminderen en is de belangrijkste behandeling die wordt gebruikt om meer ontwikkelde vagina-kanker te behandelen.

Chemotherapie valt niet alleen kankercellen aan, maar ook normale cellen in het lichaam, dus bijwerkingen zoals:

Haaruitval; Zweertjes in de mond; Gebrek aan eetlust; Misselijkheid en braken; Diarree; Infecties; Veranderingen in de menstruatiecyclus; Onvruchtbaarheid.

De ernst van de bijwerkingen is afhankelijk van het gebruikte medicijn en de dosering en deze verdwijnen meestal binnen enkele dagen na de behandeling.

3. Chirurgie

De operatie is bedoeld om de tumor in de vagina te verwijderen, zodat deze niet groter wordt en zich niet verspreidt naar de rest van het lichaam. Er zijn verschillende chirurgische procedures die kunnen worden uitgevoerd, zoals:

Lokale excisie: bestaat uit het verwijderen van de tumor en een deel van gezond weefsel uit de vagina; Vaginectomie: bestaat uit de volledige of gedeeltelijke verwijdering van de vagina en is geïndiceerd voor grote tumoren.

Soms kan het ook nodig zijn om de baarmoeder te verwijderen om te voorkomen dat kanker zich in dit orgaan ontwikkelt. Lymfeklieren in het bekken moeten ook worden verwijderd om te voorkomen dat kankercellen zich verspreiden.

De hersteltijd van een operatie varieert van vrouw tot vrouw, maar het is belangrijk om te rusten en intiem contact tijdens de genezingstijd te vermijden. In gevallen waarbij de vagina volledig wordt verwijderd, kan deze worden gereconstrueerd met huidextracten uit een ander deel van het lichaam, waardoor de vrouw geslachtsgemeenschap heeft.

4. Actuele therapie

Lokale therapie bestaat uit het aanbrengen van crèmes of gels rechtstreeks op de tumor in de vagina, om de groei van kanker te voorkomen en kankercellen te elimineren.

Een van de geneesmiddelen die wordt gebruikt bij lokale therapie is Fluorouracil, dat rechtstreeks in de vagina kan worden aangebracht, eenmaal per week gedurende ongeveer 10 weken of 's nachts gedurende 1 of 2 weken. Imiquimod is een ander geneesmiddel dat kan worden gebruikt, maar beide moeten door de gynaecoloog of oncoloog worden geïndiceerd, omdat ze niet zonder recept verkrijgbaar zijn.

Bijwerkingen van deze therapie kunnen ernstige irritatie van de vagina en vulva, droogheid en roodheid zijn. Hoewel het effectief is bij sommige soorten vagina-kanker, heeft lokale therapie niet zo goede resultaten in vergelijking met chirurgie en wordt daarom minder gebruikt.