- Hoe te weten of het virale longontsteking is
- Hoe de diagnose te bevestigen
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
- Hoe te voorkomen
Virale longontsteking is een longinfectie, die de fijne weefsels die verantwoordelijk zijn voor de ademhaling ontstoken en symptomen zoals hoge koorts, kortademigheid en hoesten met slijm veroorzaakt. Deze longontsteking komt meer voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, dus het komt vaker voor bij kinderen en ouderen.
De belangrijkste virussen die dit type longontsteking veroorzaken, zijn virussen die verkoudheid en griep veroorzaken, zoals Haemophilus influenzae A of B, vooral de meest agressieve, zoals H1N1 en H5N1, naast andere zoals het parainfluenza-virus, respiratoir syncytieel virus en adenovirus, die in druppels speeksel van de ene besmette persoon naar de andere kunnen worden vervoerd.
Het virale longontstekingsvirus is dus overdraagbaar, maar veroorzaakt zelden longontsteking, omdat het meer voorkomt dan alleen griep en verkoudheid, omdat het immuunsysteem in staat is om deze micro-organismen te bestrijden. Het voorkomen van de ontwikkeling van deze longontsteking kan worden gedaan door nauw contact met mensen met deze infectie te vermijden, naast het hebben van hygiënische gewoonten, zoals handen wassen en ontsmetten.
Hoe te weten of het virale longontsteking is
Symptomen van virale longontsteking zijn onder meer:
- Droge hoest, die hoest met helder, wit of roze slijm; Pijn op de borst en ademhalingsproblemen; Hoge koorts, tot 39ºC; Keelpijn of oor; Rhinitis of conjunctivitis, die de symptomen kan vergezellen.
Virale pneumonie verschilt van bacteriële pneumonie doordat het meestal plotselinger begint, een transparanter of wit slijm produceert, naast andere tekenen van virale infectie, zoals verstopte neus, sinusitis, oogirritatie en niezen, het kan echter moeilijk zijn om onderscheid te maken tussen de twee soorten infecties, zonder tests uit te voeren.
Bij ouderen kunnen symptomen van longontsteking ook mentale verwarring, extreme vermoeidheid en slechte eetlust zijn, zelfs als er geen koorts is. Bij baby's of kinderen is het ook heel gebruikelijk om zeer snel te ademen waardoor de vleugels van de neus te veel openen. Kijk wat andere symptomen kunnen duiden op longontsteking bij kinderen.
Hoe de diagnose te bevestigen
Om de diagnose van deze ziekte te bevestigen, kan de arts monsters van ademhalingssecreties uit de neus en keel vragen voor analyse in het laboratorium, die idealiter op de 3e dag van de ziekte moeten worden verzameld, maar die op de 7e dag na de dag kunnen worden verzameld. symptomen om het virus te identificeren.
Daarnaast worden tests zoals röntgenfoto's van de borst gebruikt om de longbetrokkenheid te beoordelen en bloedtests, zoals bloedbeeld, nierfunctie en bloedoxygenatie, om de mate en ernst van de infectie te beoordelen.
In elk geval van vermoedelijke longontsteking is het raadzaam om de huisarts of longarts te raadplegen of naar de eerste hulp te gaan om de juiste behandeling te starten en de ziekte niet te verergeren.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling voor virale infecties wordt geleid door de arts en moet worden gedaan met enkele richtlijnen, zoals:
- Rust thuis, vermijd naar school of werk te gaan; Goede hydratatie, met water, thee, kokoswater of natuurlijk sap; Licht dieet, het vermijden van vet voedsel.
Bovendien houdt de behandeling van virale pneumonie of een griep veroorzaakt door de H1N1- of H5N1-virussen bij mensen met een hoger risico op het ontwikkelen van pneumonie, zoals ouderen en kinderen, ook het gebruik van antivirale geneesmiddelen in, voorgeschreven door de huisarts of longarts, zoals Oseltamivir, Zanamivir en Ribavirina, bijvoorbeeld.
De behandeling kan thuis worden uitgevoerd, maar wanneer de persoon tekenen van ernst vertoont, zoals ademhalingsmoeilijkheden, lage bloedoxygenatie, mentale verwarring of veranderingen in het functioneren van de nieren, kan ziekenhuisopname bijvoorbeeld nodig zijn om medicijnen in de ader en gebruik van zuurstofmasker. Meer informatie over hoe virale longontsteking te behandelen.
In gevallen waarin virale pneumonie is besmet door bacteriën, of wanneer het optreedt in combinatie met bacteriële pneumonie, is het gebruik van antibiotica, zoals Amoxicillin, Azithromycin, Clarithromycin of Ceftriaxone, bijvoorbeeld, voor ongeveer 7 tot 10. dagen.
Hoe te voorkomen
Om virale infecties van welke aard dan ook te voorkomen, is het erg belangrijk om je handen schoon te houden, te wassen of alcoholgel te gebruiken wanneer je openbare plaatsen bezoekt, met de bus, winkelcentra en markten, en om te voorkomen dat je persoonlijke items zoals bestek en glazen deelt.
Het griepvaccin, dat jaarlijks wordt toegepast, is ook een belangrijke manier om infectie door de belangrijkste soorten virussen te voorkomen.
