Gordophobia wordt gekenmerkt door een vooroordeel tegen dikke mensen, vanwege een standaard van schoonheid opgelegd door de samenleving, waarin het ideale en perfecte lichaam een lang, dun lichaam is, met rondingen en zonder cellulitis. Mensen met gordofobie, hebben een veroordelend gedrag tegenover dikke mensen, bekritiseren hen, maken hen belachelijk en zorgen ervoor dat ze zich abnormaal voelen, zelfs zonder dit besef.
Rond de jaren 90 begon obesitas te worden gezien als iets ongezond en daarom een probleem dat door medicijnen moest worden behandeld en het dunne lichaam werd erkend als een synoniem van schoonheid en gezondheid, wat een vooroordelen tegen dikke mensen, vooral vrouwen.
Zinnen als "Je gezicht is zo mooi, je zou een paar kilo moeten verliezen", "Die outfit zou perfect zijn als de buik niet merkbaar was", "Je gewicht kan je gezondheid schaden" worden als vet beschouwd omdat er een vooroordeel is dat gewicht impliciet is meer dan wat als standaard wordt beschouwd, is het lelijk, ongezond en moet het worden verborgen.
Er is ook het vooroordeel dat dikke mensen te veel eten of niet sporten, maar soms zelfs minder eten dan dunnere mensen, maar het overtollige gewicht dat ze presenteren is te wijten aan andere factoren zoals genetische problemen, hormonale onevenwichtigheden, hypothyreoïdie, depressie, angststoornis, diabetes of slaapproblemen, waardoor het moeilijk kan zijn om af te vallen.
Wat zijn de gevolgen
Vanwege de vraag vanuit de samenleving, tijdschriften, televisie, bioscoop, reclame, beginnen mensen met overgewicht zichzelf in rekening te brengen voor hun gewicht en doen ze alles om af te vallen, doen ze allerlei diëten, medicijnen gebruiken en zelfs een operatie, die soms niet nodig zijn.
Gezien de grote maatschappelijke druk kunnen deze mensen ernstige problemen ontwikkelen zoals depressie, anorexia, boulimia of zelfs eetaanvallen. Ken de symptomen van eetaanvallen.
Wat is medische fatofobie?
Medische fatofobie wordt gekenmerkt door het principe dat mensen met overgewicht gezondheidsproblemen hebben, zonder de levensstijl van de persoon te kennen of zonder kennis te hebben van medische onderzoeken of hun gezondheidsgeschiedenis.
