Hondsdolheid (hydrofobie): wat het is, symptomen en behandeling

Hondsdolheid is een virale ziekte waarbij het centrale zenuwstelsel (CZS) is aangetast en kan leiden tot de dood binnen 5 tot 7 dagen als de ziekte niet goed wordt behandeld. Deze ziekte kan worden genezen wanneer een persoon medische hulp zoekt zodra deze door een besmet dier is gebeten of wanneer symptomen verschijnen.

De veroorzaker van rabiës is het rabiësvirus dat behoort tot de orde Mononegavirales , familie Rhabdoviridae en het geslacht Lyssavirus . Dieren die hondsdolheid op mensen kunnen overbrengen zijn voornamelijk hondsdolle honden en katten, maar alle warmbloedige dieren kunnen ook worden geïnfecteerd en op mensen overbrengen. Enkele voorbeelden zijn vleermuizen die bloed consumeren, boerderijdieren, vossen, wasberen en apen.

Belangrijkste symptomen

De symptomen van hondsdolheid bij mensen beginnen ongeveer 45 dagen na de beet van het besmette dier, omdat het virus de hersenen moet bereiken voordat het enige symptoom veroorzaakt. Het is dus gebruikelijk dat de persoon enige tijd gebeten is voordat hij tekenen of symptomen vertoont.

Wanneer ze echter voor het eerst verschijnen, zijn de eerste symptomen meestal vergelijkbaar met die van de griep en omvatten:

• Algemene malaise; Zich zwak voelen; Hoofdpijn; Lage koorts; Prikkelbaarheid.

Bovendien kan er ook ongemak optreden op de plaats van de beet, zoals een tintelend of stekend gevoel.

Naarmate de ziekte zich ontwikkelt, beginnen andere symptomen met betrekking tot de hersenfunctie te verschijnen, zoals angst, verwarring, agitatie, abnormaal gedrag, hallucinaties en slapeloosheid.

Wanneer symptomen met betrekking tot de hersenfunctie verschijnen, is de ziekte meestal dodelijk en daarom kan de persoon in het ziekenhuis worden opgenomen om medicijnen rechtstreeks in de ader te nemen en het ongemak te verlichten.

Hoe een boos dier te identificeren

In de eerste fase van de infectie kunnen dieren die zijn geïnfecteerd met het rabiësvirus zich presenteren zonder kracht, met constant braken en gewichtsverlies, maar deze symptomen worden uiteindelijk overmatig speekselvloed, abnormaal gedrag en zelfverminking.

Hoe de verzending gebeurt

De overdracht van het rabiësvirus gebeurt door direct contact, dat wil zeggen dat het speeksel van het dier of van de besmette persoon in contact komt met een wond in de huid of met de membranen van de ogen, neus of mond. Om deze reden is de meest voorkomende oorzaak van de overdracht van hondsdolheid door de beet van een dier, en het gebeurt zelden dat de overdracht gebeurt door krassen.

Hoe een infectie te voorkomen

De beste manier om uzelf te beschermen tegen hondsdolheid is om alle honden en katten te vaccineren met het hondsdolheidsvaccin, want zelfs als u door een van deze dieren wordt gebeten, omdat ze niet besmet zullen zijn, zal de persoon, indien gebeten, niet ziek zijn.

Andere preventieve maatregelen zijn om contact met zwerfdieren, verlaten dieren en contact met wilde dieren te vermijden, zelfs als ze nog geen symptomen van rabiës lijken te vertonen, omdat de symptomen weken of maanden kunnen duren om zich te manifesteren.

Bovendien kunnen mensen die met dieren werken, het hondsdolheidsvaccin ook maken als een preventie, omdat ze een groter risico lopen om door het virus te worden besmet. Kijk wanneer het vaccin moet worden toegediend en wie het moet innemen.

Wat te doen als je bent gebeten door een boos dier

Wanneer een persoon door een dier wordt gebeten, zelfs als hij geen symptomen van hondsdolheid vertoont, en vooral als hij een straatdier is, moet hij de plaats met zeep en water wassen en dan naar het gezondheidscentrum of de eerste hulp gaan om beoordeelt het risico op rabiës en start daarom het protocol voor blootstelling aan virussen, wat meestal wordt gedaan met verschillende doses van het rabiësvaccin.

Kijk wat je moet doen na een honden- of kattenbeet.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

Wanneer de persoon niet naar het ziekenhuis is geweest na het bijten van het dier en er al symptomen van een infectie in de hersenen zijn verschenen, wordt het algemeen aanbevolen dat de patiënt in het ziekenhuis blijft, binnen de ICU. Afhankelijk van de ernst kan de persoon geïsoleerd worden gehouden, in diepe sedatie en door apparaten ademen. Tijdens ziekenhuisopname moet de persoon gevoed worden met een naso-enterale buis, moet hij bij een blaasbuis blijven en serum door de ader nemen.

Wanneer rabiës wordt bevestigd, zijn remedies zoals Amantadine en Biopterine geïndiceerd, maar andere remedies die kunnen worden gebruikt, zijn Midazolan, Fentanyl, Nimodipine, Heparine en Ranitidine om complicaties te voorkomen.

Om te zien of de persoon verbetert, worden verschillende tests uitgevoerd om de niveaus van natrium, bloedgas, magnesium, zink, T4 en TSH te controleren, naast het onderzoek van de hersenvocht, schedeldoppler, magnetische resonantie en computertomografie.

Na bevestiging van de volledige eliminatie van het virus uit het lichaam door middel van onderzoeken, kan de persoon overleven, dit is echter een zeldzame gebeurtenis en de meeste mensen met een reeds goed ontwikkelde infectie kunnen uiteindelijk hun leven verliezen.