Congenitale syfilis: wat het is, hoe symptomen te identificeren en de behandeling

Congenitale syfilis treedt op wanneer de bacterie die verantwoordelijk is voor de ziekte, Treponema pallidum , tijdens de zwangerschap of op het moment van bevalling van de moeder op de baby overgaat, als de vrouw letsels heeft in het genitale gebied veroorzaakt door de bacteriën.

Overdracht van de moeder op de baby kan op elk moment tijdens de zwangerschap plaatsvinden en komt vaker voor bij vrouwen die nooit een behandeling voor syfilis hebben gehad of de behandeling niet correct hebben uitgevoerd.

Aangeboren syfilis kan leiden tot veranderingen in de ontwikkeling van de baby, vroeggeboorte, miskraam, laag geboortegewicht of overlijden van de baby bij ernstige infecties. Daarom is het belangrijk dat de vrouw het prenatale onderzoek ondergaat en, als de diagnose syfilis wordt bevestigd, de behandeling starten volgens de richtlijnen van de arts.

Belangrijkste symptomen

Symptomen van congenitale syfilis kunnen kort na de geboorte, tijdens of na de eerste twee levensjaren optreden. Dus, afhankelijk van de leeftijd waarop de symptomen beginnen te verschijnen, kan congenitale syfilis worden geclassificeerd als vroeg, wanneer de symptomen verschijnen kort na de geboorte of tot 2 jaar oud, en laat, wanneer ze verschijnen vanaf 2 jaar oud.

De belangrijkste symptomen van vroege congenitale syfilis zijn:

• Prematuriteit; Laag gewicht; Witte en rode vlekken met schilferende huid; Wonden op het lichaam; Vergrote lever; Geelachtige huid; Ademhalingsproblemen, met longontsteking; Bloedarmoede; Rhinitis; Oedeem.

Bovendien kan het kind bijvoorbeeld nog steeds worden geboren met veranderingen in het gezichtsvermogen of het gehoor. In het geval van late congenitale syfilis kunnen botveranderingen, leerproblemen en vervormde boventanden worden opgemerkt.

Hoe de diagnose wordt gesteld

De diagnose congenitale syfilis is gebaseerd op de gepresenteerde symptomen en de resultaten van laboratoriumtests van zowel de moeder als de baby, maar de diagnose kan moeilijk zijn omdat er positieve resultaten kunnen zijn bij baby's die niet zijn geïnfecteerd door de overdracht van antilichamen van de moeder naar de baby.

Omdat de meeste gevallen geen symptomen vertonen vóór de leeftijd van 3 maanden, is het bovendien moeilijk om te bevestigen of het testresultaat waar is. De behoefte aan behandeling wordt dus aangegeven door het risico dat de baby wordt geïnfecteerd met syfilis, wat wordt bepaald door factoren zoals de behandelingsstatus van de moeder, het resultaat van de syfilistest en het lichamelijk onderzoek na de geboorte.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

Congenitale syfilis is te genezen wanneer de behandeling wordt uitgevoerd zodra de diagnose is bevestigd, en het is ook belangrijk om ernstige complicaties te voorkomen. De behandeling van congenitale syfilis wordt altijd gedaan met penicilline-injecties, maar de doses en duur van de behandeling variëren afhankelijk van het risico op infectie van de baby, waarbij de langste behandeling tot 14 dagen duurt. Kijk hoe de behandeling wordt uitgevoerd voor elk type babyrisico.

Na de behandeling kan de kinderarts verschillende vervolgbezoeken afleggen om het onderzoek van syfilis bij de baby te herhalen en de ontwikkeling ervan te beoordelen, waarbij wordt bevestigd dat het niet langer is geïnfecteerd.

Hoe aangeboren syfilis te voorkomen

De enige manier om het risico op het doorgeven van syfilis aan de baby te verminderen, is door de behandeling van de moeder tijdens de eerste helft van de zwangerschap te starten. Het is dus belangrijk dat de zwangere vrouw alle prenatale consultaties uitvoert, waarbij belangrijke bloedtesten worden gedaan om mogelijke infecties te identificeren die de baby tijdens de zwangerschap kunnen beïnvloeden.

Bovendien is het belangrijk dat condooms worden gebruikt in alle seksuele relaties, en de partner moet ook worden behandeld voor syfilis om herbesmetting van de zwangere vrouw te voorkomen.

Bekijk de volgende video en begrijp deze ziekte beter: