Alles over syfilis

Syfilis, ook wel harde kanker of Lues genoemd, is een ziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Treponema pallidum die in de meeste gevallen wordt overgedragen via intiem contact zonder condoom. De eerste symptomen zijn pijnloze zweren op de penis, anus of vulva die, indien onbehandeld, spontaan verdwijnen en na weken, maanden tot jaren terugkeren in hun secundaire of tertiaire vormen, die ernstiger zijn.

Wanneer deze infectie tijdens de zwangerschap optreedt, kan het de foetus infecteren, die congenitale syfilis oploopt, een zorgwekkende situatie die ernstig kan worden en misvorming, miskraam of zelfs de dood van de baby kan veroorzaken.

Syfilis is te genezen en de behandeling gebeurt via penicilline-injecties, geleid door de arts volgens het stadium van de ziekte waarin de patiënt zich bevindt. Kijk wanneer de remedie kan gebeuren en hoe dit te bewijzen.

Zweer veroorzaakt door de infectie van de bacterie Treponema pallidum

Belangrijkste symptomen

Syfilis kan zich voordoen door verschillende symptomen, die over het algemeen in overeenstemming zijn met het stadium waarin de ziekte is:

1. Primaire syfilis

Primaire syfilis is de eerste fase van de ziekte, die ongeveer 3 weken na infectie verschijnt. Het belangrijkste symptoom van syfilis in dit stadium is het begin van harde kanker, gekenmerkt door een kleine roze klont die zich ontwikkelt tot een roodachtige zweer, met verharde randen en een gladde bodem, bedekt door een transparante secretie.

Deze zweer is pijnloos en verschijnt meestal op de plaats van de infectie, meestal in de geslachtsorganen, maar het kan ook verschijnen in het anale gebied, mond, tong, borsten of vingers.

2. Secundaire syfilis

De symptomen van secundaire syfilis verschijnen ongeveer 6 tot 8 weken nadat de laesies veroorzaakt door primaire syfilis verdwijnen. In dit stadium komen vaak symptomen voor die het hele lichaam beïnvloeden, zoals ontstoken tong, hoofdpijn, malaise, koorts, verlies van eetlust en spier- en gewrichtspijn.

Deze fase houdt meestal aan tijdens het eerste en tweede jaar van de ziekte, met nieuwe uitbraken die spontaan achteruitgaan, afgewisseld met intervallen zonder symptomen die de neiging hebben steeds duurzamer te worden.

3. Tertiaire syfilis

Na secundaire syfilis, als de behandeling niet wordt gedaan, gaan sommige mensen door naar de derde fase van de ziekte, die wordt gekenmerkt door grotere laesies op de huid, mond en neus die verhard en infiltratief zijn, naast ernstige hartproblemen, in het zenuwstelsel, botten, spieren en lever. Enkele van de ernstigste symptomen zijn:

• Psychiatrische ziekten, zoals dementie, progressieve algemene verlamming of persoonlijkheidsveranderingen; neurologische veranderingen, zoals overdreven zenuwreflexen of pupillen die niet op licht reageren; hartfalen of aneurysma en regurgitatie van de aorta, het belangrijkste bloedvat van het lichaam.

Deze symptomen kunnen optreden tussen 10 en 30 jaar na de eerste infectie en wanneer de ziekte niet wordt behandeld. Bekijk meer informatie over syfilis symptomen en foto's van elke fase.

Hoe te bevestigen

Er zijn verschillende methoden voor het diagnosticeren van syfilis, en er zijn enkele eenvoudigere methoden, waarbij het noodzakelijk is om de wonden te observeren en te schrapen om de aanwezigheid van de bacterie te beoordelen, nuttig in de eerste stadia van primaire of secundaire syfilis, een periode waarin de bacteriën in grote hoeveelheid.

Bloedtesten die de aanwezigheid van antilichamen tegen de bacteriën beoordelen, zoals VDRL of FTA-ABS, kunnen 2 tot 3 weken na de infectie worden uitgevoerd, wat zeer nuttig is om vermoedens te onderzoeken bij mensen die geen actieve laesies hebben.

Het verzamelen van hersenvocht, aanwezig in het ruggenmerg, kan nodig zijn om infecties in het zenuwstelsel te identificeren, in geval van vermoedelijke tertiaire syfilis.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

Behandeling voor syfilis wordt gedaan met het gebruik van antibiotica zoals penicilline en de dosis en duur afhankelijk van de ernst en het tijdstip van besmetting van de ziekte. Dezelfde behandeling met penicilline-injecties wordt gedaan voor zwangere vrouwen om besmetting van de baby met syfilis te voorkomen.

Tijdens het eerste jaar van de behandeling moet de patiënt om de 3 maanden een bloedtest ondergaan om de effectiviteit van de behandeling te identificeren en in het tweede jaar worden de tests om de 6 maanden uitgevoerd. Meer informatie over de medicatiemogelijkheden en doses die worden gebruikt om syfilis te behandelen.

Wat is aangeboren syfilis

Congenitale syfilis treedt op wanneer de zwangere vrouw syfilis heeft en de ziekte via de placenta op de baby overbrengt. In dit geval kan de baby veranderingen in botten, ogen, oren of tanden, vergrote lever en milt, huidzweren, bloedarmoede, geelzucht, loopneus met roodachtige afscheidingen, zweertjes in de mond, water of moeilijk aankomen krijgen. Het is ook mogelijk dat de baby dood wordt geboren of dat dit in de kindertijd kan gebeuren vanwege longproblemen.

De diagnose congenitale syfilis kan worden bevestigd door de bacterie Treponema pallidum in de laesies, lichaamsvloeistoffen of weefsels van de baby te observeren, of door antilichamen in het bloed van de baby of de navelstrengmonsters te meten. Behandeling is geïndiceerd wanneer de infectie wordt vermoed, hetzij als gevolg van veranderingen in het onderzoek, fysieke symptomen of omdat de moeder niet de juiste behandeling tijdens de zwangerschap heeft uitgevoerd, en bestaat uit de injectie van penicilline in de spier of ader, in hoeveelheden die variëren afhankelijk van bij elke zaak. Begrijp hoe de behandeling van aangeboren syfilis wordt uitgevoerd.

Hoe syfilis te krijgen

De belangrijkste vorm van overdracht of besmetting van syfilis is via intieme geslachtsgemeenschap zonder condoom. Het risico op besmetting is nog groter wanneer er laesies of wonden in de vagina of penis zijn, omdat het de doorgang van de bacteriën in het bloed vergemakkelijkt.

Als er laesies in de mond of op de huid zijn, kan syfilis ook worden overgedragen door de laesies te kussen of aan te raken. Tijdens de zwangerschap kunnen vrouwen met onbehandelde syfilis de ziekte doorgeven aan de foetus en, in zeldzamere gevallen, kan deze ziekte ook worden overgedragen via besmette objecten, tatoeagenaalden en bloedtransfusies.

Bovendien is het belangrijk om te onthouden dat, aangezien syfilis wordt overgedragen door intiem contact, het mogelijk is dat de persoon geïnfecteerd raakt en symptomen van andere soorten SOA's vertoont. Ontdek wat ze zijn en hoe u de belangrijkste soa's kunt identificeren.

Hoe te voorkomen

Preventie van syfilis wordt gedaan met het gebruik van condooms in alle intieme contacten en door het aantal partners te verminderen. Tijdens de behandeling wordt aanbevolen om geen geslachtsgemeenschap te hebben.

Bovendien moeten zwangere vrouwen tijdens prenatale zorg op syfilis worden getest en de medische behandeling correct volgen, zodat ze de ziekte niet doorgeven aan de baby. Lees meer tips over hoe je syfilis kunt krijgen en hoe je jezelf kunt beschermen.

Bekijk de onderstaande video voor meer informatie over syfilis: