- Hoe niertubulaire acidose te identificeren
- Oorzaak en diagnose van ART
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Renale tubulaire acidose of ATR is een verandering in verband met het proces van renale tubulaire reabsorptie van bicarbonaat of uitscheiding van waterstof in de urine, resulterend in een verhoging van de pH van het lichaam bekend als acidose, wat kan leiden tot vertraagde groei bij kinderen, problemen om bijvoorbeeld aan te komen, spierzwakte en verminderde reflexen.
Het is belangrijk dat RTA wordt geïdentificeerd en snel wordt behandeld door de inname van bicarbonaat zoals aanbevolen door de arts om complicaties te voorkomen, zoals osteoporose en verlies van nierfunctie, bijvoorbeeld.
Hoe niertubulaire acidose te identificeren
Tubulaire nieracidose is vaak asymptomatisch, maar naarmate de ziekte vordert, kunnen er symptomen optreden, vooral als er geen rijping van het uitscheidingssysteem is. Het is mogelijk om ART bij het kind te vermoeden wanneer het niet mogelijk is om de juiste groei of gewichtstoename waar te nemen, en het is belangrijk om het kind naar de kinderarts te brengen om de diagnose te stellen en de behandeling te starten.
De belangrijkste indicatieve tekenen van renale tubulaire acidose zijn:
- Ontwikkelingsachterstand; Moeilijkheden voor kinderen om aan te komen; Misselijkheid en braken; Nierstenen; Maag-darmveranderingen, met constipatie of diarree; Spierzwakte; Verminderde reflexen; Vertraagde taalontwikkeling.
Kinderen met de diagnose ART kunnen een volledig normaal en kwaliteitsvol leven leiden, zolang ze de behandeling correct uitvoeren om complicaties te voorkomen. Het is echter mogelijk dat ze gevoeliger worden voor infecties vanwege de grotere kwetsbaarheid van het immuunsysteem.
In sommige gevallen kunnen de symptomen van renale tubulaire acidose tussen de 7 en 10 jaar verdwijnen als gevolg van de rijping van de nieren, zonder behandeling, alleen medische controle om te beoordelen of de nieren in feite correct functioneren.
Oorzaak en diagnose van ART
Tubulaire nieracidose kan optreden als gevolg van genetische en erfelijke veranderingen, waarbij de persoon al is geboren met veranderingen in het niertubuli-transportproces, wordt geclassificeerd als primair, of vanwege nadelige geneesmiddeleneffecten, onvolgroeidheid van de nieren bij de geboorte of als gevolg andere ziekten, zoals diabetes, sikkelcelziekte of lupus, bijvoorbeeld waarbij de nierverandering in de loop van de tijd plaatsvindt.
De diagnose van ART wordt gesteld op basis van de symptomen van de persoon en bloed- en urinetests. In de bloedtest wordt de concentratie bicarbonaat, chloride, natrium en kalium geëvalueerd, terwijl in de urine vooral de concentratie bicarbonaat en waterstof wordt waargenomen.
Bovendien kan echografie van de nieren worden geïndiceerd om bijvoorbeeld te controleren op de aanwezigheid van nierstenen of röntgenfoto's van de handen of voeten, zodat de arts kan controleren op botveranderingen die de ontwikkeling kunnen verstoren van het kind.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling van renale tubulaire acidose gebeurt in overeenstemming met de richtlijnen van de nefroloog of kinderarts en houdt in dat dagelijks bicarbonaat wordt ingenomen in een poging om acidose in zowel het lichaam als de urine te verminderen, waardoor de werking van het lichaam wordt verbeterd.
Ondanks dat het een eenvoudige behandeling is, kan het behoorlijk agressief zijn voor de maag, wat bijvoorbeeld gastritis kan veroorzaken en ongemak voor de persoon kan veroorzaken.
Het is belangrijk dat de behandeling wordt uitgevoerd volgens de aanbeveling van de arts om het optreden van complicaties in verband met overtollig zuur in het lichaam te voorkomen, zoals botvervormingen, het verschijnen van verkalkingen in de nieren en nierfalen, bijvoorbeeld.
