De symptomen van de ziekte van Addison kunnen geleidelijk verschijnen, meestal gekenmerkt door een toegenomen verlangen om zout te consumeren, overmatige vermoeidheid, spierzwakte, spier- en gewrichtspijn en veranderingen in huidpigmentatie.
De ziekte van Addison treedt op wanneer de bijnier of bijnier veranderingen in zijn functie heeft, wat leidt tot verminderde hormoonproductie. De behandeling moet gedurende het hele leven worden uitgevoerd en het gebruik van corticosteroïden en hormoonvervanging wordt meestal aangegeven door de endocrinoloog. Ken de oorzaken en behandeling van de ziekte van Addison.
Belangrijkste symptomen
De symptomen van de ziekte van Addison verschijnen meestal geleidelijk, afhankelijk van hoe de ziekte zich ontwikkelt, maar ze kunnen ook plotseling verschijnen, de belangrijkste zijn:
- Spierzwakte; Veranderingen van de huidpigmentatie die de handen, het gezicht, de knieën en de ellebogen donkerder maken; Uitdunnen zonder duidelijke oorzaak; Verlies van eetlust; Maag-darmmalaise zoals misselijkheid, braken en diarree; Drukverlaging bij opstaan, duizelig voelen; Haaruitval: Buikpijn; Overmatig verlangen om zout te eten, omdat er een groot verlies van zout in de urine is; Koorts; Misselijkheid; Vermoeidheid; Spier- en gewrichtspijn; Verandering van het bewustzijnsniveau; Verminderd libido; Wijziging in de menstruatiecyclus, in het geval van vrouwen; verlies van lichaamshaar.
De behandeling van de ziekte van Addison wordt door de endocrinoloog vastgesteld op basis van de symptomen die de patiënt presenteert en de behandeling moet gedurende het hele leven worden uitgevoerd, omdat deze ziekte niet kan worden genezen. Corticosteroïde medicijnen en hormoontherapie worden meestal geïndiceerd om het niveau van hormonen in het lichaam in evenwicht te brengen.
Hoe de diagnose wordt gesteld
De diagnose van de ziekte van Addison wordt meestal in meer gevorderde stadia van de ziekte gesteld, omdat de slijtage van de bijnieren meestal geleidelijk optreedt, met veel symptomen die zich aanvankelijk niet manifesteren.
De diagnose wordt gesteld door de endocrinoloog door middel van een klinisch onderzoek, waarbij de symptomen van de patiënt worden waargenomen, gevolgd door laboratorium- en beeldvormingstests. De gevraagde bloedtest is bedoeld om de concentratie natrium en kalium in het bloed te controleren, naast het controleren van de hoeveelheid circulerende leukocyten en lymfocyten. Bovendien kan de ACTH-stimulatietest worden uitgevoerd, waarbij de cortisolconcentratie wordt gemeten voor en na het aanbrengen van de synthetische ACTH-injectie.
Met betrekking tot beeldvormingsexamens kunnen computertomografie en magnetische resonantiebeeldvorming worden besteld om de bijnieren te beoordelen.
Differentiële diagnose
De symptomen van de ziekte van Addison kunnen worden verward met andere ziekten, dus het is belangrijk dat zoveel mogelijk tests worden uitgevoerd om differentiatie van de verschillende aandoeningen mogelijk te maken. Differentiële diagnose wordt meestal gesteld voor hypofyse tumoren, omdat dit type tumor kan leiden tot veranderingen in de productie van het ACTH-hormoon, wat kan leiden tot symptomen die vergelijkbaar zijn met de ziekte van Addison.
Naast hypofyse tumoren wordt een differentiële diagnose gesteld voor tuberculose, hypofyse sarcoïdose, vitiligo en chronische huidziekten, omdat ze zich ook kunnen ontwikkelen met hyperpigmentatie in sommige delen van het lichaam.
