Acuut nierfalen, ook wel acuut nierletsel genoemd, is het verlies van het vermogen van de nieren om het bloed te filteren, waardoor de ophoping van toxines, mineralen en vloeistoffen in de bloedbaan wordt veroorzaakt.
Deze situatie is ernstig en doet zich vooral voor bij mensen die ernstig ziek zijn, uitgedroogd zijn, giftige niergeneesmiddelen gebruiken, ouderen zijn of al een eerdere nierziekte hebben, omdat dit situaties zijn die gemakkelijker leiden tot veranderingen in het functioneren van de orgel.
De symptomen van nierfalen zijn afhankelijk van de oorzaak en de ernst van de aandoening en omvatten:
- Vochtretentie, waardoor zwelling in de benen of het lichaam wordt veroorzaakt; Vermindering van de normale hoeveelheid urine, hoewel het in sommige gevallen normaal kan zijn; Verandering in de kleur van de urine, die donkerder, bruinachtig of roodachtig van toon kan worden; Misselijkheid, braken; Verlies eetlust; kortademigheid; zwakte, vermoeidheid; hoge bloeddruk; hartritmestoornissen; hoge bloeddruk; tremoren; mentale verwarring, agitatie, convulsies en zelfs coma.
Het is belangrijk om te onthouden dat mildere gevallen van nierfalen mogelijk geen symptomen veroorzaken, en dit kan worden ontdekt in tests die voor een andere oorzaak zijn uitgevoerd.
Chronisch nierfalen treedt op wanneer er een langzaam en geleidelijk verlies van de nierfunctie is, vaker voor bij mensen met chronische ziekten zoals hoge bloeddruk, diabetes, nierziekte of vaatziekten, en kan gedurende vele jaren geen symptomen veroorzaken., totdat het serieus wordt. Bekijk ook wat de fasen zijn van chronische nierziekte, de symptomen en de behandeling.
Hoe te bevestigen
Nierfalen wordt door de arts gedetecteerd door bloedonderzoek, zoals metingen van ureum en creatinine, die wijzen op veranderingen in de nierfiltratie wanneer ze verhoogd zijn.
Er zijn echter andere, meer specifieke tests nodig om het functioneren van de nieren te beoordelen, zoals de berekening van de creatinineklaring, urinetests om hun kenmerken en componenten te identificeren, naast beeldvormende tests van de nieren zoals bijvoorbeeld doppler-echografie. bijvoorbeeld.
Andere tests zijn ook nodig om de gevolgen van nierfalen in het lichaam te beoordelen, zoals het aantal bloedcellen, de pH van het bloed en de dosering van mineralen zoals natrium, kalium, calcium en fosfor.
In het laatste geval, wanneer de oorzaak van de ziekte niet is vastgesteld, kan de arts een nierbiopsie bestellen. Controleer de situaties waarin een nierbiopsie kan worden aangegeven en hoe dit wordt gedaan.
Hoe acuut nierfalen te behandelen
De eerste stap bij de behandeling van acuut nierfalen is het identificeren en behandelen van de oorzaak, die kan variëren van eenvoudige hydratatie bij uitgedroogde mensen, suspensie van giftige niergeneesmiddelen, het verwijderen van een steen of het gebruik van geneesmiddelen om een nier te bestrijden. auto-immuunziekte die bijvoorbeeld de nieren aantast.
Hemodialyse kan worden geïndiceerd wanneer nierfalen ernstig is en veel symptomen, ernstige veranderingen in minerale zoutwaarden, bloedzuur, zeer hoge bloeddruk of overmatige vochtophoping veroorzaakt. Begrijp hoe hemodialyse werkt en wanneer dit wordt aangegeven.
In veel gevallen van acuut nierfalen is het mogelijk om de nierfunctie gedeeltelijk of volledig te herstellen met de juiste behandeling. In gevallen waarin de betrokkenheid van deze organen ernstig is geweest, kan naast de associatie van risicofactoren zoals het bestaan van ziekten of leeftijd bijvoorbeeld chronische insufficiëntie optreden, met de noodzaak van follow-up met de nefroloog en, in sommige gevallen, gevallen, tot de noodzaak van frequente hemodialyse.
Lees ook meer informatie over de behandeling van chronisch nierfalen.
