- Hoe S. epidermidis- infectie te identificeren
- Hoe de diagnose wordt gesteld
- Wat is S. epidermidis- resistent
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Staphylococcus epidermidis , of S. epidermidis , is een grampositieve bacterie die van nature op de huid aanwezig is en geen schade aan het lichaam toebrengt. Dit micro-organisme wordt als opportunistisch beschouwd, omdat het bijvoorbeeld ziekten kan veroorzaken wanneer het immuunsysteem verzwakt is.
Omdat het van nature in het lichaam aanwezig is, wordt Staphylococcus epidermidis in de klinische praktijk niet algemeen beschouwd, omdat het meestal in het laboratorium wordt geïsoleerd, betekent dit besmetting van het monster. Dit micro-organisme is echter in staat om gemakkelijk te groeien in medische apparaten, naast dat het resistent is tegen verschillende antibiotica, wat het moeilijk maakt om de infectie te behandelen.
Hoe S. epidermidis- infectie te identificeren
Het belangrijkste type infectie door S. epidermidis is sepsis, wat overeenkomt met een infectie in het bloed, omdat deze bacterie gemakkelijk het lichaam kan binnendringen, vooral wanneer het immuunsysteem is aangetast, en bovendien wordt geassocieerd met endocarditis. Aldus kan een infectie door S. epidermidis worden geïdentificeerd door de symptomen te analyseren, waarvan de belangrijkste zijn:
- Hoge koorts; Overmatige vermoeidheid; Hoofdpijn; Algemene malaise; Verlaagde bloeddruk; Kortademigheid of ademhalingsproblemen.
S. epidermidis wordt normaal gesproken geassocieerd met infecties in een ziekenhuisomgeving vanwege het vermogen om te koloniseren in intravasculaire apparaten, grote wonden en prothesen, bijvoorbeeld, in staat zich te verspreiden en de behandeling te weerstaan.
Hoe de diagnose wordt gesteld
In het laboratorium wordt de identificatie van deze bacterie gedaan door middel van tests, de belangrijkste is de coagulase-test, die S. epidermidis onderscheidt van Staphylococcus aureus , met het coagulase-enzym, negatieve coagulase genoemd. Onder de coagulase-negatieve micro-organismen, die diegene zijn die geen coagulase-enzym hebben, is S. epidermidis de klinisch meest belangrijke.
Om te onderscheiden van andere soorten coagulase-negatieve stafylokokken, wordt meestal novobiocinetest gedaan, wat wordt gedaan om de weerstand of gevoeligheid voor dit antibioticum te controleren. S. epidermidis is meestal gevoelig voor dit antibioticum en de behandeling wordt meestal door de arts aangegeven. Er zijn echter stammen van S. epidermidis die al een resistentiemechanisme hebben tegen dit antibioticum, wat de behandeling moeilijk maakt.
Vaak betekent de aanwezigheid van S. epidermidis in het bloed niet noodzakelijk een infectie, omdat, omdat het op de huid wordt aangetroffen, het bloedverzamelproces bijvoorbeeld kan veroorzaken dat deze bacterie in de onderzoeken wordt geïdentificeerd. Daarom wordt de diagnose van infectie door S. epidermidis gemaakt op basis van de analyse van twee of meer bloedkweken. Bloedafname wordt meestal op verschillende locaties gedaan om valse resultaten te voorkomen.
Aldus wordt de diagnose van infectie door S. epidermidis bevestigd wanneer alle bloedkweken positief zijn voor dit micro-organisme. Wanneer slechts één van de bloedkweken positief is voor S. epidermidis en de andere positief zijn voor een ander micro-organisme, wordt dit als besmetting beschouwd.
Wat is S. epidermidis- resistent
De besmetting van het monster door S. epidermidis wordt door de laboratoria vaak verkeerd geïnterpreteerd en in het testresultaat aangeduid als infectie, waardoor de arts het gebruik van antibiotica tegen "infectie" aangeeft. Onjuist gebruik van antibiotica kan de vorming van resistente bacteriën bevorderen en de behandeling bemoeilijken.
Momenteel is infectie door S. epidermidis frequent geweest bij in het ziekenhuis opgenomen patiënten en is daarom klinisch van belang geworden, niet alleen vanwege het willekeurig gebruik van antibiotica, maar ook vanwege het vermogen om biofilm te vormen in medische apparatuur, wat de proliferatie van deze ziekte bevordert. bacteriën en weerstand tegen behandelingen.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling voor infectie met Staphylococcus epidermidis wordt meestal gedaan met behulp van antibiotica, maar de gekozen antimicrobiële stof varieert afhankelijk van de kenmerken van de bacteriën, omdat veel resistentiemechanismen hebben. Daarom kan het gebruik van Vancomycin en Rifampicin bijvoorbeeld worden aanbevolen door de arts.
Bovendien is behandeling voor S. epidermidis alleen geïndiceerd wanneer de infectie is bevestigd. In geval van een vermoede besmetting van het monster, worden nieuwe monsters genomen om te controleren of er besmetting was of dat het een infectie is.
In het geval van kolonisatie van katheters of prothesen door S. epidermidis , wordt meestal aanbevolen om het medische hulpmiddel te vervangen. Momenteel gebruiken sommige ziekenhuizen antiseptische apparatuur die de vorming van biofilm en de ontwikkeling van Staphylococcus epidermidis voorkomt, waardoor infecties worden voorkomen.
