4 Remediemogelijkheden om bursitis te behandelen

De meest gebruikte remedies voor bursitis, die worden gekenmerkt door een ontsteking van de vloeistofzak die de wrijving tussen pezen en botten of huid in het gewricht dempt, zijn voornamelijk pijnstillers en ontstekingsremmers, die helpen om ongemak te verlichten en te verminderen ontsteking en moet worden gebruikt met medisch advies.

Daarnaast kunnen ook zelfgemaakte maatregelen worden genomen, zoals rusten en ijszakken, omdat ze natuurlijke manieren zijn om ontstekingen en symptomen van pijn, zwelling, roodheid en moeite met het verplaatsen van het getroffen gebied, zoals de schouder, te verminderen, heup, elleboog of knie bijvoorbeeld.

De ontsteking die optreedt bij bursitis kan verschillende oorzaken hebben, zoals slagen, repetitieve inspanningen, artritis of infecties, daarnaast kan het optreden als gevolg van de verergering van een peesontsteking. De meest aangegeven remedies moeten door de orthopedist worden voorgeschreven, na evaluatie en bevestiging van de diagnose:

1. Ontstekingsremmers

Ontstekingsremmers, zoals diclofenac (Voltaren, Cataflam), nimesulide (Nisulid) of ketoprofen (Profenid) in tablet, injecteerbaar of gel, worden voorgeschreven door de huisarts of orthopedist, omdat ze helpen ontstekingen en pijn te verminderen.

Vermijd het gebruik van ontstekingsremmende medicijnen gedurende meer dan 7 tot 10 dagen of herhaaldelijk, omdat ze bijwerkingen in het lichaam kunnen veroorzaken, zoals bijvoorbeeld nierschade of maagzweren. Daarom wordt aanbevolen om, als de pijn aanhoudt, de arts om meer advies te vragen over het voortzetten van de behandeling.

Dus, zoals tabletten, moeten ontstekingsremmende zalven niet continu worden gebruikt en moeten ze tot 14 dagen of volgens medisch advies worden gebruikt.

2. Corticoïden

Corticosteroïde-injecties, zoals methylprednisolon of triamcinolon, bijvoorbeeld in combinatie met 1-2% lidocaïne, worden meestal door de arts gebruikt in gevallen van bursitis die niet verbeteren met de behandeling of in geval van chronische bursitis. Dit medicijn wordt geïnjecteerd om een ​​directer effect te hebben in het ontstoken gewricht, wat effectiever en sneller kan zijn dan andere vormen van behandeling.

In sommige gevallen, zoals acute bursitis, kan de arts een paar dagen een orale corticosteroïde voorschrijven, zoals prednison (Prelone, Predsim), om de pijn te verlichten.

3. Spierverslappers

Spierverslappers, zoals cyclobenzaprine (Benziflex, Miorex), zijn ook nuttig om het ongemak veroorzaakt door bursitis te behandelen, als spierspanning optreedt tijdens de aandoening, die de pijn en het ongemak voor de mobilisatie van de site verder verergert.

4. Antibiotica

In het geval van een vermoede infectie als een oorzaak van bursitis, kan de arts antibiotica voorschrijven in pil of injectie en verzoeken om het verzamelen van vloeistof uit het gewricht, om een ​​laboratoriumonderzoek te doen en het micro-organisme te identificeren.

Home behandeling opties

Een uitstekend huismiddeltje voor acute bursitis is het aanbrengen van ijspakketten op het aangetaste gewricht, gedurende 15 tot 20 minuten, ongeveer 4 keer per dag, gedurende 3 tot 5 dagen.

Deze behandeling zal een beter effect hebben in de acute fase van ontsteking, vooral wanneer er pijn, zwelling en roodheid is. In dit stadium is het ook belangrijk om te rusten, zodat de beweging van het gewricht de toestand niet verslechtert.

Sommige fysiotherapie-oefeningen kunnen ook thuis worden gedaan, stretchen, flexibiliteit en proprioceptie, die helpen bij het herstel. Bekijk enkele schouderproprioceptie-oefeningen om thuis te doen.

Bovendien kan de behandeling worden aangevuld met het gebruik van natuurlijke remedies die door de voedingsdeskundige in de volgende video worden genoemd:

Wanneer fysiotherapie te doen

Idealiter zou fysiotherapie moeten worden gedaan in alle gevallen van bursitis of peesontsteking. Fysiotherapeutische behandeling wordt gedaan met technieken en oefeningen om de mobiliteit van het aangetaste gewricht en de spierstrekkingen te vergroten om de functie te verbeteren, en idealiter moet dit minstens twee keer per week of dagelijks worden gedaan.