- Wanneer moet je cordocentese doen?
- Hoe cordocentesis wordt gedaan
- Wat zijn de risico's van cordocentese
Cordocentesis, of foetaal bloedmonster, is een prenatale diagnostische test, uitgevoerd vanaf 18 of 20 weken zwangerschap, en bestaat uit het nemen van een bloedmonster van de baby uit de navelstreng, om een chromosomaal tekort te detecteren bij de baby, zoals het syndroom van Down, of ziekten zoals toxoplasmose, rodehond, foetale anemie of cytomegalovirus, bijvoorbeeld.
Het belangrijkste verschil tussen cordocentese en vruchtwaterpunctie, wat 2 prenatale diagnostische tests zijn, is dat Cordocentesis het navelstrengbloed van de baby analyseert, terwijl vruchtwaterpunctie alleen het vruchtwater analyseert. Het karyotype-resultaat komt binnen 2 of 3 dagen uit, wat een van de voordelen is boven vruchtwaterpunctie, die ongeveer 15 dagen duurt.
Wanneer moet je cordocentese doen?
De indicaties voor cordocentese omvatten de diagnose van het syndroom van Down, wanneer het niet kan worden verkregen door middel van vruchtwaterpunctie, wanneer de resultaten van de echografie geen uitsluitsel geven.
Cordocentesis maakt de studie mogelijk van DNA, karyotype en ziekten zoals:
- Bloedaandoeningen: thalassemie en sikkelcelanemie, bloedstollingsstoornissen: hemofilie, ziekte van Von Willebrand, auto-immuun trombocytopenie, trombocytopenische purpura; Metabole ziekten zoals Duchenne spierdystrofie of ziekte van Tay-Sachs; Om te achterhalen waarom de baby achterblijft, en om bijvoorbeeld foetale hydrops te identificeren.
Bovendien is het ook erg nuttig voor de diagnose dat de baby een aangeboren infectie heeft en ook kan worden aangegeven als een vorm van behandeling voor intra-uteriene bloedtransfusie of wanneer het nodig is om medicijnen toe te dienen om bijvoorbeeld foetale ziekten te behandelen.
Leer andere tests voor de diagnose van het syndroom van Down.
Hoe cordocentesis wordt gedaan
Voorafgaand aan het examen is geen voorbereiding nodig, maar de vrouw moet voorafgaand aan de cordocentese een echo-onderzoek en een bloedtest hebben gedaan om haar bloedgroep en HR-factor aan te geven. Dit examen kan als volgt in de kliniek of het ziekenhuis worden uitgevoerd:
- De zwangere vrouw ligt op haar rug; de arts past lokale anesthesie toe; met behulp van echografie steekt de arts een naald specifieker in op de plaats waar de navelstreng en de placenta samenkomen; de arts neemt een klein bloedmonster uit de baby met ongeveer 2 tot 5 ml; het monster wordt voor analyse naar het laboratorium gebracht.
Tijdens het onderzoek kan de zwangere vrouw buikkrampen ervaren en moet daarom 24 tot 48 uur na het onderzoek rusten en gedurende 7 dagen na cordocentese geen intiem contact hebben.
Na het onderzoek kunnen symptomen zoals vochtverlies, vaginale bloedingen, contracties, koorts en buikpijn optreden. Voor verlichting van pijn en ongemak kan het nuttig zijn om een Buscopan-tablet in te nemen, onder medisch advies.
Wat zijn de risico's van cordocentese
Cordocentese is een veilige procedure, maar het heeft risico's, net als elk ander invasief onderzoek, en daarom vraagt de arts er alleen om wanneer er meer voordelen zijn dan risico's voor de moeder of baby. De risico's van cordocentese zijn laag en beheersbaar, maar omvatten:
- Ongeveer 1 risico op een miskraam; Bloedverlies op de plaats waar de naald wordt ingebracht; Verlaagde hartslag van de baby; Voortijdige breuk van de vliezen, wat een voortijdige bevalling kan bevorderen.
Over het algemeen bestelt de arts cordocentese wanneer een genetisch syndroom of ziekte wordt vermoed die niet is geïdentificeerd door middel van vruchtwaterpunctie of echografie.
