- Tekenen en symptomen van buitenbaarmoederlijke zwangerschap
- Oorzaken van buitenbaarmoederlijke zwangerschap
- Behandelingen voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap
- Wanneer remedies worden aangegeven
- Wanneer een operatie is aangewezen
- Is het mogelijk om zwanger te worden na een operatie?
- Soorten buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Buitenbaarmoederlijke zwangerschap, of tubale zwangerschap, is een zwangerschap die plaatsvindt buiten de baarmoeder, in de eileiders, die wordt veroordeeld niet te ontwikkelen omdat het niet mogelijk is om het embryo in de baarmoeder te verplaatsen en de buizen niet in staat zijn om uitzetten, zoals de baarmoeder kan, en daarom breekt, waardoor het leven van de vrouw in gevaar komt.
De belangrijkste oorzaken van buitenbaarmoederlijke zwangerschap, dat is wanneer het embryo zich buiten de baarmoeder ontwikkelt, zijn het gebruik van het spiraaltje, met endometriose, chlamydia of al een tubale ligatie gehad.
Meestal wordt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap geïdentificeerd tot 10 weken zwangerschap op een echografie, maar het kan ook later worden ontdekt. Als het probleem echter niet wordt gedetecteerd, kan de buis scheuren en wordt een gescheurde buitenbaarmoederlijke zwangerschap genoemd, die interne bloedingen kan veroorzaken, die fataal kunnen zijn.
Tekenen en symptomen van buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Sommige tekenen en symptomen die kunnen duiden op zwangerschap buiten de baarmoeder zijn pijn aan slechts één kant van de buik, die elke dag erger wordt, altijd gelokaliseerd en vaginale bloedingen, die kunnen beginnen met een paar druppels bloed, maar die in korte tijd wordt het sterker.
De apotheekzwangerschapstest kan detecteren dat de vrouw zwanger is, maar het is niet mogelijk om te weten of het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is, omdat het noodzakelijk is om een echografie-examen uit te voeren om precies te controleren waar de baby zich bevindt. Naarmate de buitenbaarmoederlijke zwangerschap wordt verbroken vóór de 12e week van de zwangerschap, is er niet genoeg tijd voor de buik om te beginnen te groeien, genoeg om door andere mensen te worden opgemerkt. Meer informatie over de symptomen en diagnose van tubale zwangerschap.
Bij een normale zwangerschap, met Beta HCG tussen 1000 en 2000 mUI / ml, moet de zwangerschapszak in de baarmoeder worden gezien door transvaginale echografie.
Oorzaken van buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Mogelijke oorzaken van buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn onder meer:
- Gebruik spiraaltjes; Litteken van bekkenchirurgie; Bekkenontsteking; Endometriose, dat is de groei van endometriumweefsel buiten de baarmoeder; Vorige ectopische zwangerschap; Salpingitis: ontsteking of vervorming van de eileiders; Chlamydia-complicaties; Chirurgie in de eileiders; Misvorming van de eileiders; In geval van onvruchtbaarheid; Tubale ligatie hebben uitgevoerd.
Er zijn ook factoren die het risico van een vrouw op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap verhogen, zoals ouder zijn dan 35, in vitro fertilisatie en meerdere seksuele partners hebben. Lees meer over hoe ontstekingen in de buizen zwangerschap moeilijk kunnen maken.
Behandelingen voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Behandeling voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap, die zich ontwikkelt in de buis of eierstok, kan worden gedaan door het gebruik van het medicijn methotrexaat, dat abortus of een operatie induceert om het embryo te verwijderen en de buis te reconstrueren.
Wanneer remedies worden aangegeven
De arts kan besluiten om medicijnen zoals methotrexaat 50 mg te gebruiken, in de vorm van een injectie wanneer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap wordt ontdekt vóór 8 weken zwangerschap, de vrouw vertoont geen breuk van de buis, de draagzak is minder dan 5 cm, het bèta-examen HCG is minder dan 2.000 mUI / ml en het hart van het embryo klopt niet.
In dit geval neemt de vrouw 1 dosis van dit medicijn en na 7 dagen moet ze een nieuwe Beta HCG ondergaan, totdat deze niet detecteerbaar is. Als de arts denkt dat het veiliger is, kan hij nog 1 dosis van hetzelfde medicijn aangeven om te zorgen dat het probleem is opgelost. Beta HCG moet binnen 24 uur en vervolgens om de 48 uur worden herhaald om te zien of het geleidelijk afneemt.
Tijdens deze behandeling, die tot 3 weken kan duren, wordt aanbevolen:
- Neem het vaginale aanraakonderzoek niet af omdat dit weefselbreuk kan veroorzaken; Heb geen intiem contact; Vermijd blootstelling aan de zon omdat het geneesmiddel de huid kan bevlekken; Neem geen ontstekingsremmende medicijnen vanwege het risico op bloedarmoede en gastro-intestinale problemen in verband met het geneesmiddel.
Echografie kan eenmaal per week worden uitgevoerd om te controleren of de massa is verdwenen, want hoewel de beta-HCG-waarden afnemen, bestaat er nog steeds de mogelijkheid dat de buis scheurt.
Wanneer een operatie is aangewezen
Chirurgie voor verwijdering van embryo's kan worden uitgevoerd door laparostomie of open chirurgie, en wordt aangegeven wanneer het embryo een diameter heeft van meer dan 4 cm, het Beta HCG-onderzoek meer dan 5000 mUI / ml is of wanneer er bewijs is van breuk van de buis, die het leven van de vrouw in gevaar brengt.
In beide gevallen kan de baby niet overleven en moet het embryo volledig worden verwijderd en kan het niet in de baarmoeder worden geïmplanteerd.
Is het mogelijk om zwanger te worden na een operatie?
Als de buizen niet werden beschadigd door een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, heeft de vrouw nieuwe kansen om opnieuw zwanger te worden, maar als een van de buizen is gebroken of gewond is, is de kans om weer zwanger te worden veel lager, en als beide buizen zijn gebroken of aangetast, de meest haalbare oplossing is in-vitrofertilisatie.
Ontdek hoe lang het duurt om zwanger te worden en tips om dit proces te versnellen op: Hoe zwanger te worden na een Tubal Zwangerschap
Soorten buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een zeldzame aandoening, de meest voorkomende is dat het zich ontwikkelt in een van de buizen, maar het kan zich ook elders in het lichaam ontwikkelen, dus er kan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn in de eierstok, buitenbaarmoederlijke zwangerschap of een buitenbaarmoederlijke cervicale zwangerschap., dat is wanneer de foetus in de baarmoederhals groeit. De minder voorkomende soorten buitenbaarmoederlijke zwangerschappen zijn:
- Extatische interstitiële zwangerschap: het treedt op wanneer het embryo zich ontwikkelt in het interstitiële segment van de buis. In dit geval is er een toename van Beta HCG en de behandeling wordt meestal gedaan met de medicijnen en kaliumchloride, in verschillende doses; Cervicale zwangerschap: het is wanneer het embryo zich ontwikkelt in de baarmoederhals, wat intense bloedingen kan veroorzaken. De behandeling kan bijvoorbeeld worden uitgevoerd met embolisatie, curettage of lokale injectie van methotrexaat; Buitenbaarmoederlijke zwangerschap bij een keizersnede: het is zeer zeldzaam, maar het kan gebeuren en een behandeling met methotrexaat en folinezuurremedies vereisen, gedurende ongeveer 1 week; Eierstokzwangerschap: soms wordt het alleen ontdekt tijdens curettage en daarom wordt methotrexaat niet gebruikt; Heterotopische zwangerschap: het is wanneer het embryo zich ontwikkelt tussen de baarmoeder en de buis, maar het wordt meestal alleen gediagnosticeerd na het scheuren van de buis en daarom is de meest gebruikte behandeling een operatie.
Naast deze soorten is er ook een buitenbaarmoederlijke buikzwangerschap, dat is wanneer de baby zich ontwikkelt in het peritoneum, tussen de organen. Dit is een zeer zeldzame aandoening en elk geval moet afzonderlijk worden beoordeeld. Dit is een gecompliceerde zwangerschap omdat naarmate de baby groeit, de organen van de moeder worden samengedrukt en bloedvaten kunnen worden gescheurd, mogelijk fataal. Er zijn echter meldingen van vrouwen die erin geslaagd zijn om de baby 38 weken zwangerschap te laten krijgen, met een keizersnede voor de geboorte.
