Heller-syndroom, ook bekend als desintegratieve stoornis van Second Childhood, is een degeneratieve hersenziekte. Bij dit syndroom heeft het kind een normale motorische en intellectuele ontwikkeling tot de leeftijd van 3 (soms meer) en na een bepaald moment begint het alle eerder verworven vaardigheden te verliezen en begint het gedrag te vertonen dat vergelijkbaar is met dat van autisme.
De regressiefase duurt 4 tot 8 weken, waarbij de belangrijkste symptomen problemen zijn met het gebruik van bekende woorden, verlies van autonomie, verlies van darmcontrole, verlies van interesse in de sociale activiteiten die ik deed, isolatie, verlies van motorische vaardigheden, zoals ren en houd objecten vast.
De motorische regressiefase is het moeilijkst, het kind vertoont meestal tekenen van verwarring en agitatie. Na deze fase ontwikkelt hij gedrag dat vergelijkbaar is met dat van autisme: hij vermijdt oogcontact, houdt niet van geknuffeld, gekust of aangeraakt te worden en lijkt in zijn eigen wereld te leven.
De diagnose van het Heller-syndroom wordt gesteld door observatie van symptomen en op een multimodale manier behandeld, waaronder medicijnen die secundaire symptomen van de ziekte verminderen, zoals slaapstoornissen, sociale therapieën en fysiotherapie. Deze remedies helpen ook bij de poging om het kind opnieuw in de sociale omgeving te integreren en zijn motorische ontwikkeling te verbeteren.
