Actinische keratose: wat het is, belangrijkste symptomen en hoe te behandelen

Actinische keratose, ook bekend als actinische keratose, is een goedaardige verandering die bruinrode rode laesies veroorzaakt, van verschillende grootte, schilfering, ruw en hard. Het wordt voornamelijk veroorzaakt door overmatige blootstelling aan de zon, gebruikelijk in delen van het lichaam zoals gezicht, lippen, oren, armen, handen en hoofdhuid bij kale mensen.

Hoewel actinische keratose zich gedurende meerdere jaren kan ontwikkelen, vertoont het meestal pas na 40 jaar symptomen en gaat het meestal niet gepaard met andere tekenen. De meeste gevallen zijn te genezen en goedaardig en de behandeling wordt uitgevoerd om de laesies te elimineren. Zodra de symptomen verschijnen, is het belangrijk om zo snel mogelijk een dermatoloog te raadplegen, omdat er gevallen zijn waarin actinische keratose huidkanker kan worden.

Sommige maatregelen kunnen laesies van actinische keratose helpen voorkomen, zoals het gebruik van zonnebrandcrème met een beschermingsfactor van meer dan 30, blootstelling aan de zon tijdens piekuren vermijden en regelmatig zelfonderzoek van de huid uitvoeren.

Belangrijkste symptomen

Huidletsels veroorzaakt door actinische keratose kunnen de volgende kenmerken hebben:

• Onregelmatige maten; roodbruine kleur; schilferig, alsof ze droog waren; ruw; uitstekend over de huid en verhard;

Bovendien kunnen de laesies jeuk of een branderig gevoel veroorzaken en in sommige gevallen zijn ze pijnlijk en gevoelig voor aanraking. Bij sommige mensen kan actinische keratose ontstoken raken, met lichte bloedingen en eruit zien als een wond die niet geneest.

Belangrijkste oorzaken

De belangrijkste oorzaak van het optreden van actinische keratose is blootstelling aan ultraviolette stralen zonder bescherming en gedurende lange periodes, dus ze verschijnen meestal in delen van de huid die meer aan de zon zijn blootgesteld.

Naast de ultraviolette stralen van de zon, kunnen de stralen die door de zonnebanken worden uitgezonden, het risico op actinische keratose en zelfs sommige soorten huidkanker verhogen, dus dit type esthetische procedure is verboden door ANVISA.

Sommige mensen lopen een hoger risico om actinische keratose-laesies te ontwikkelen als mensen die ouder zijn dan 40, die meestal aan de zon worden blootgesteld, een blanke huid hebben en een lage immuniteit hebben als gevolg van ziekte of behandeling van chemotherapie.

Hoe de diagnose te bevestigen

De diagnose actinische keratose wordt gesteld door een dermatoloog, die de kenmerken van de laesies evalueert en, indien nodig, een huidbiopsie aanvraagt. Huidbiopsie is een eenvoudige procedure uitgevoerd met lokale anesthesie die bestaat uit het verwijderen van een klein monster van de laesie die vervolgens naar het laboratorium wordt gestuurd om te analyseren of het kankercellen heeft. Meer informatie over hoe huidbiopsie wordt uitgevoerd.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

De behandeling voor actinische keratose moet altijd worden geleid door een dermatoloog en direct na de diagnose worden gestart, omdat als deze niet wordt behandeld, deze kan veranderen in huidkanker. De soorten behandelingen die het meest worden gebruikt voor actinische keratose zijn:

1. Fotodynamische therapie

Fotodynamische therapie is een behandeling waarbij laser rechtstreeks op de laesie van actinische keratose wordt toegepast. Vóór de sessie van de fotodynamische therapie is het noodzakelijk om een ​​zalf aan te brengen of een medicijn in de ader te krijgen om de laser te helpen de veranderde cellen te doden.

De procedure duurt gemiddeld 45 minuten en veroorzaakt geen pijn of ongemak, waarna een verband wordt geplaatst om de site te beschermen tegen infecties en verwondingen.

2. Gebruik van crèmes

In sommige gevallen beveelt de dermatoloog het gebruik van crèmes aan om actinische keratose te behandelen, zoals:

• Fluorouracil : het is het type zalf dat het meest wordt gebruikt voor actinische keratose, het helpt de cellen te elimineren die het letsel veroorzaken; Imiquimod: is een zalf die wordt gebruikt om het immuunsysteem te versterken en de cellen van de laesie te doden; Ingenol-mebutaat: is een gelzalf die zieke cellen verwijdert na 2 of 3 dagen gebruik; Diclofenac met hyaluronzuur: het is ook een gelzalf, maar het wordt het minst gebruikt om verwondingen te behandelen.

De dermatoloog zal het type crème aanbevelen op basis van de kenmerken van de huidlaesie, zoals grootte, vorm en locatie. Het tijdstip van gebruik en het aantal keren dat ze moeten worden aangebracht, kan van persoon tot persoon verschillen en daarom moet men altijd de instructies van de arts respecteren.

3. Cryotherapie

Cryotherapie bestaat uit het aanbrengen van vloeibare stikstof met een spray- type apparaat om zieke cellen te bevriezen die laesies van actinische keratose veroorzaken. Verschillende sessies worden gehouden om de laesies te elimineren en de duur van dit type behandeling is afhankelijk van de indicatie van de arts.

Dit type behandeling vereist geen verdoving, omdat het geen pijn veroorzaakt, maar na de sessies is het gebruikelijk dat het huidgebied rood en licht gezwollen wordt.

4. Chemische schil

Chemische peeling is een behandeling waarbij een zuur, trichloorazijnzuur, rechtstreeks op de laesies van actinische keratose wordt aangebracht. Het wordt uitgevoerd door een dermatoloog op kantoor, het veroorzaakt geen pijn, maar soms veroorzaakt het een branderig gevoel.

Dit type behandeling dient om de veranderde cellen in de laesies te doden en nadat de chemische peeling is uitgevoerd, is het altijd noodzakelijk om zonnebrandcrème te gebruiken vanwege het risico van verbranding in het op het zuur aangebrachte gebied.

Wat te doen om te voorkomen

De beste manier om actinische keratose te voorkomen, is zonnebrandcrème te gebruiken met een beschermingsfactor van minimaal 30. Andere maatregelen kunnen echter het risico op actinische keratose verminderen, zoals blootstelling aan de zon tussen 10.00 en 16.00 uur. uur in de middag, draag hoeden om je gezicht te beschermen tegen ultraviolette stralen en vermijd bruinen.

Daarnaast is het belangrijk om de huid regelmatig en regelmatig te onderzoeken met een dermatoloog, vooral mensen met een lichte huid of met een familiegeschiedenis van huidkanker.