- Classificatie
- Soorten hypertensieve retinopathie en bijbehorende symptomen
- 1. Chronische hypertensieve retinopathie
- 2. Maligne hypertensieve retinopathie
- Wat is de diagnose?
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Hypertensieve retinopathie wordt gekenmerkt door een groep veranderingen in de fundus, zoals retinale slagaders, aders en zenuwen, die worden veroorzaakt door hypertensie. Het netvlies is een structuur die zich aan de achterkant van de oogbol bevindt en heeft de functie van het transformeren van de lichtstimulus in een nerveuze stimulus, die zicht mogelijk maakt.
Hoewel deze veranderingen voornamelijk in het netvlies voorkomen, kunnen veranderingen die secundair zijn aan arteriële hypertensie zich ook manifesteren in de choroïde en de oogzenuw.
Classificatie
Met betrekking tot hypertensieve retinopathie, alleen geassocieerd met hypertensie, wordt het ingedeeld in graden:
- Graad 0: geen fysieke veranderingen; Graad 1: matige arteriolaire vernauwing treedt op; Graad 2: arteriolaire vernauwing treedt op met focale onregelmatigheden; Graad 3: komt hetzelfde voor als in graad 2, maar met netvliesbloedingen en / of exsudaten; Graad 4: komt voor hetzelfde als in graad 3, maar met zwelling van de schijf.
Soorten hypertensieve retinopathie en bijbehorende symptomen
Hypertensieve retinopathie kan chronisch zijn, indien geassocieerd met chronische hypertensie, of kwaadaardig, indien geassocieerd met kwaadaardige arteriële hypertensie:
1. Chronische hypertensieve retinopathie
Het is over het algemeen asymptomatisch en verschijnt bij mensen met chronische hypertensie, waarin een arteriolaire vernauwing zich manifesteert, verandering in de arteriolaire reflex, een arterioveneuze kruisingsteken, waarbij de slagader naar voren naar de ader gaat. Hoewel zeldzaam, kunnen soms tekenen en symptomen zoals retinale bloedingen, microaneurysma's en tekenen van vasculaire occlusie optreden.
2. Maligne hypertensieve retinopathie
Maligne hypertensieve retinopathie wordt geassocieerd met een plotselinge stijging van de bloeddruk, met systolische bloeddrukwaarden hoger dan 200 mmHg en diastolische bloeddrukwaarden boven 140 mmHg, die niet alleen problemen veroorzaken op ooghoogte, maar ook op cardiale, nier- en cerebrale niveaus.
In tegenstelling tot chronische hypertensieve retinopathie, die meestal asymptomatisch is, wordt kwaadaardige hypertensieve retinopathie meestal geassocieerd met hoofdpijn, wazig zien, dubbel zien en het verschijnen van een donkere vlek in het oog. Bovendien kan dit type retinopathie veranderingen in pigmentatie in het oog, maculair oedeem en neuroepitheliale loslating van het maculaire gebied en ischemisch papillair oedeem, met bloedingen en vlekken veroorzaken.
Wat is de diagnose?
De diagnose hypertensieve retinopathie wordt gesteld met behulp van fundscopy, een onderzoek waarbij de oogarts in staat is om de hele fundus van het oog en de structuren van het netvlies te observeren, met behulp van een apparaat dat een oftalmoscoop wordt genoemd en is gericht op het detecteren van veranderingen in dit gebied die schade kunnen toebrengen het visioen. Lees meer over dit examen.
Fluoresceïne angiografie kan ook worden gebruikt, wat meestal alleen nodig is in atypische gevallen of om de diagnose van andere ziekten uit te sluiten.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Chronische retinopathie vereist zelden een oogheelkundige behandeling. De noodzaak voor oogheelkundige behandeling ontstaat wanneer complicaties optreden in het netvlies.
Integendeel, kwaadaardige hypertensieve retinopathie is een medisch noodgeval. In deze gevallen moet de bloeddruk op een effectieve en gecontroleerde manier worden geregeld om onomkeerbare verwondingen te voorkomen. Nadat de kwaadaardige hypertensiecrisis is overwonnen, wordt het zicht meestal volledig of gedeeltelijk hersteld.
