Symptomen van cystitis, wat een ontsteking van de blaas is, meestal veroorzaakt door een bacteriële infectie, zijn vergelijkbaar bij mannen en vrouwen en omvatten:
- Frequent verlangen om te plassen, maar weinig urinevolume; Pijn of brandend gevoel bij het plassen; Aanwezigheid van bloed in de urine; Donkere, troebele en zeer intense geururine; Pijn in de buik of zwaar gevoel; Algemene malaise of zwakte.
Bovendien is het bij volwassenen, hoewel koorts kan ontstaan, meestal niet hoger dan 38 ° C, maar wanneer er hoge koorts of rugpijn is, kan dit een indicatie zijn dat de nieren zijn aangetast.
Bij kinderen kan cystitis erg moeilijk te identificeren zijn omdat ze erg vaag zijn en het kind moeite heeft om uit te leggen wat hij voelt. Sommige tekenen die op dit probleem kunnen wijzen, zijn bijvoorbeeld overdag plassen in je broek, koorts boven 38 ° C, je erg moe voelen of geïrriteerd zijn, bijvoorbeeld.
Het wordt aanbevolen om cystitis bij de eerste symptomen te behandelen om bijvoorbeeld nierbeschadiging te voorkomen. De diagnose van cystitis wordt gesteld door urinetests, waarbij de kenmerken van de urine en de aanwezigheid van micro-organismen worden geëvalueerd.
Hoe de diagnose wordt gesteld
De initiële diagnose van cystitis moet worden gesteld door een uroloog of gynaecoloog, door de gepresenteerde symptomen te beoordelen. Om de diagnose af te ronden, kan de arts ook een urinetest, ook wel EAS genoemd, aanvragen om de kenmerken van de urine te analyseren en om te bepalen of er tekenen van infectie zijn.
Meestal wanneer de urinetest wordt geverifieerd, is de aanwezigheid van een groot aantal pocyten, erytrocyten, positief nitriet en de aanwezigheid van bacteriën en indicatief voor een infectie. De diagnose kan echter alleen worden vastgesteld door middel van de urineteelttest, waarbij de urine op microbiologisch niveau wordt geanalyseerd, waarbij tests worden uitgevoerd om de microbiële soort te identificeren die de infectie veroorzaakt, en om het gevoeligheidsprofiel van het micro-organisme te verifiëren., wat aangeeft welke de beste antimicrobiële stof is die bij de behandeling moet worden gebruikt.
Hoewel urinetests de belangrijkste vormen van diagnose zijn voor het identificeren van de ziekte, kan cystitis ook worden veroorzaakt door het gebruik van medicatie of diabetes, en het resultaat van de urinetest is negatief. Daarom kan de uroloog een blaas-echografie aanbevelen om te controleren op tekenen van ontsteking in de blaas. Als het bestaat, zal de arts de familie en de individuele geschiedenis evalueren om de oorzaak te identificeren en dus de behandeling starten.
In het geval van cystitis veroorzaakt door micro-organismen, wordt de initiële behandeling gedaan met het gebruik van Ciprofloxacino, maar na urinekweek wordt meestal een meer specifiek medicijn aanbevolen voor de behandeling. Zie wat de andere remedies voor cystitis zijn.
Wat kan cystitis veroorzaken
In de meeste gevallen wordt cystitis veroorzaakt door een bacteriële infectie in de blaas, maar andere oorzaken kunnen zijn:
- Frequent gebruik van medicijnen, vooral chemotherapie, zoals cyclofosfamide of ifosfamide; Menopauze, omdat de urethra vatbaarder wordt voor infecties; Diabetes, omdat hoge bloedsuikerspiegels het risico op infecties in het lichaam verhogen; Irritatie door chemicaliën, zoals het gebruik van zeep of parfums in het intieme gebied die de pH uit balans brengen; Verwondingen veroorzaakt door bijvoorbeeld geslachtsgemeenschap of het gebruik van een blaaskatheter.
Afhankelijk van de oorzaak moet de behandeling worden aangepast en daarom wordt het, wanneer er symptomen optreden, aanbevolen om de arts te raadplegen om de oorzaak van het probleem te bevestigen en de juiste behandeling te starten.
