- Hoe te weten of het dit syndroom is
- Wat veroorzaakt dit syndroom
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Incarceratiesyndroom of Locked-In-syndroom is een zeldzame neurologische aandoening waarbij verlamming optreedt in alle spieren van het lichaam, behalve de spieren die de beweging van de ogen of oogleden regelen.
Bij deze ziekte zit de patiënt 'gevangen' in zijn eigen lichaam, niet in staat om te bewegen of te communiceren, maar blijft bewust en merkt alles wat er om hem heen gebeurt en zijn geheugen blijft intact. Dit syndroom is niet te genezen, maar er zijn procedures die kunnen helpen de kwaliteit van leven van de persoon te verbeteren, zoals een soort helm die kan identificeren wat de persoon nodig heeft, zodat het kan worden verzorgd.
Hoe te weten of het dit syndroom is
Symptomen van opsluiting syndroom kunnen zijn:
- Verlamming van de spieren van het lichaam; niet kunnen praten en kauwen; armen en benen stijf en gestrekt.
Over het algemeen kunnen patiënten alleen hun ogen op en neer bewegen, omdat zelfs zijwaartse oogbewegingen in het gedrang komen. De persoon voelt ook pijn, maar kan niet communiceren en kan daarom geen enkele beweging schetsen, alsof hij geen pijn voelt.
De diagnose wordt gesteld op basis van de gepresenteerde tekenen en symptomen en kan worden bevestigd met onderzoeken, zoals magnetische resonantiebeeldvorming of computertomografie, bijvoorbeeld.
Wat veroorzaakt dit syndroom
De oorzaken van het opsluitingssyndroom kunnen traumatisch hersenletsel zijn, na een beroerte, bijwerkingen van medicijnen, amyotrofische laterale sclerose, hoofdletsel, meningitis, hersenbloeding of slangenbeet. Bij dit syndroom wordt de informatie die de hersenen naar het lichaam sturen niet volledig vastgelegd door de spiervezels en daarom reageert het lichaam niet op orders die door de hersenen worden verzonden.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling van het opsluitingssyndroom geneest de ziekte niet, maar het helpt de kwaliteit van leven van de persoon te verbeteren. Momenteel worden communicatietechnologieën gebruikt die via signalen, zoals knipogen, kunnen vertalen wat de persoon in woorden denkt, waardoor de andere persoon hem kan begrijpen. Een andere mogelijkheid is om een soort dop met elektroden op het hoofd te gebruiken die interpreteert wat de persoon denkt, zodat het kan worden verzorgd.
Een klein apparaat kan ook worden gebruikt met elektroden die op de huid zijn gelijmd en die spiercontractie kunnen bevorderen om de stijfheid te verminderen, maar het is moeilijk voor de persoon om beweging te herstellen en de meeste van hen sterven in het eerste jaar nadat de ziekte is ontstaan.. De meest voorkomende doodsoorzaak is te wijten aan de ophoping van afscheidingen in de luchtwegen, wat van nature gebeurt wanneer de persoon niet beweegt.
Om de kwaliteit van leven te verbeteren en deze opeenhoping van afscheidingen te voorkomen, wordt daarom aanbevolen dat de persoon ten minste 2 keer per dag motorische en respiratoire fysiotherapie ondergaat. Een zuurstofmasker kan worden gebruikt om de ademhaling te vergemakkelijken en voeding moet via een buis worden gedaan, waarbij het gebruik van luiers nodig is om urine en ontlasting te bevatten.
De zorg moet dezelfde zijn als die van een onbewuste bedlegerige persoon en als de familie dit soort zorg niet biedt, kan de persoon sterven als gevolg van infecties of ophoping van secreties in de longen, die longontsteking kunnen veroorzaken.
