Mestcelactiveringssyndroom is een zeldzame ziekte die het immuunsysteem beïnvloedt, wat leidt tot het ontstaan van allergiesymptomen die meer dan één orgaansysteem treffen, vooral de huid en het maag-darm-, cardiovasculaire en ademhalingssysteem. Zo kan de persoon symptomen van huidallergie hebben, zoals roodheid en jeuk, evenals bijvoorbeeld misselijkheid en braken.
Deze symptomen ontstaan omdat de cellen die verantwoordelijk zijn voor het reguleren van allergiesituaties, mestcellen, overdreven worden geactiveerd vanwege factoren die normaal geen allergie veroorzaken, zoals de geur van iemand anders, sigarettenrook of keukendampen. Op die manier kan het lijken dat de persoon allergisch is voor bijna alles.
Hoewel er nog steeds geen remedie is, kunnen de symptomen worden behandeld met een behandeling, die meestal het gebruik van anti-allergische geneesmiddelen en depressiva van het immuunsysteem omvat. Omdat de ernst van de symptomen van persoon tot persoon varieert, moet de behandeling aan elk geval worden aangepast.
Belangrijkste symptomen
Normaal gesproken beïnvloedt dit syndroom twee of meer systemen van het lichaam, dus de symptomen kunnen van geval tot geval verschillen, afhankelijk van de aangetaste organen:
- Huid: netelroos, roodheid, zwelling en jeuk; Cardiovasculair: duidelijke daling van de bloeddruk, zich zwak voelen en verhoging van de hartslag; Gastro-intestinaal: misselijkheid, braken, diarree en buikkrampen; Ademhaling: verstopte neus, loopneus en piepende ademhaling.
Wanneer er een meer uitgesproken reactie is, kunnen ook symptomen van anafylactische shock optreden, zoals ademhalingsmoeilijkheden, een bal in de keel en intens zweten. Dit is een noodsituatie die zo snel mogelijk in het ziekenhuis moet worden behandeld, zelfs als de behandeling voor het syndroom al aan de gang is. Meer informatie over de tekenen van anafylactische shock en wat te doen.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling voor mestcelactivatiesyndroom wordt gedaan om symptomen te verlichten en te voorkomen dat ze zo vaak verschijnen en moet daarom worden aangepast aan elke persoon. In de meeste gevallen wordt echter begonnen met het gebruik van anti-allergenen als
Bovendien is het ook erg belangrijk dat de persoon probeert de factoren te vermijden waarvan hij al heeft vastgesteld dat deze allergie veroorzaken, omdat zelfs bij het innemen van de medicatie de symptomen kunnen optreden wanneer u gedurende lange tijd wordt blootgesteld.
In gevallen waarin de symptomen ernstiger zijn, kan de arts ook de inname van medicijnen voorschrijven die de werking van het immuunsysteem verminderen, zoals Omalizumab, waardoor wordt voorkomen dat mestcellen zo gemakkelijk worden geactiveerd.
