- Mogelijke oorzaken
- Hoe mentale retardatie te identificeren
- Hoofdkenmerken van mentale retardatie
- Milde mentale retardatie
- Matige mentale retardatie
- Ernstige mentale retardatie
- Levensverwachting
Geestelijke retardatie is een aandoening, meestal onomkeerbaar, gekenmerkt door een inferieur intellectueel vermogen met leer- en sociale aanpassingsmoeilijkheden, die meestal aanwezig is vanaf de geboorte of die zich manifesteert in de vroege jaren van de kindertijd.
Mogelijke oorzaken
In de meeste gevallen is de oorzaak van mentale retardatie onbekend, maar verschillende aandoeningen tijdens de zwangerschap kunnen de mentale retardatie van het kind veroorzaken of ertoe bijdragen, zoals het gebruik van bepaalde medicijnen, overmatig alcoholgebruik, radiotherapie en ondervoeding.
Moeilijkheden geassocieerd met vroeggeboorte, traumatisch hersenletsel of een zeer lage zuurstofconcentratie tijdens de bevalling kunnen ook mentale retardatie veroorzaken.
Chromosomale afwijkingen, zoals bij het syndroom van Down, zijn veel voorkomende oorzaken van mentale retardatie, maar deze aandoening kan een gevolg zijn van andere erfelijke aandoeningen die kunnen worden gecorrigeerd voordat mentale retardatie optreedt, bijvoorbeeld in het geval van fenylketonurie of cretinisme.
Hoe mentale retardatie te identificeren
De mate van mentale retardatie die kan worden waargenomen met een IQ-test (intelligence quotient).
Kinderen met een IQ van 69 tot 84 hebben een leerstoornis, maar worden niet beschouwd als verstandelijk gehandicapt, maar kinderen met een milde mentale retardatie, die een IQ van 52 tot 68 hebben, hoewel ze een leesstoornis hebben, kunnen de benodigde basisvaardigheden leren op een dagelijkse basis.
Hoofdkenmerken van mentale retardatie
Geestelijke retardatie kan worden geclassificeerd als:
Het wordt gekenmerkt door een intellectueel quotiënt (IQ) tussen 52 en 68.
Kinderen met een lichte mate van mentale achterstand kunnen een leesniveau bereiken dat vergelijkbaar is met dat van kinderen tussen de 4e en 6e graad, door de basisvaardigheden te leren die nodig zijn in hun dagelijks leven.
Deze mensen hebben over het algemeen geen duidelijke fysieke defecten, maar ze kunnen epilepsie hebben en supervisie van speciale onderwijsinstellingen nodig hebben. Ze zijn vaak onvolwassen en slecht verfijnd, met weinig capaciteit voor sociale interactie. Hun gedachtegang is heel specifiek en in het algemeen kunnen ze niet generaliseren. Ze hebben moeite zich aan te passen aan nieuwe situaties en hebben een slecht beoordelingsvermogen, gebrek aan preventie en buitensporige goedgelovigheid, en zijn in staat om impulsieve misdaden te plegen.
Ondanks de beperkte intellectuele capaciteit kunnen alle kinderen met een verstandelijke handicap baat hebben bij speciaal onderwijs.
Het wordt gekenmerkt door een intelligentiequotiënt (IQ) tussen 36 en 51.
Ze leren trager praten of zitten, maar als ze voldoende training en ondersteuning krijgen, kunnen volwassenen met deze mate van mentale achterstand enigszins onafhankelijk leven. Maar de intensiteit van de ondersteuning moet voor elke patiënt worden vastgesteld en soms kan het slechts een beetje hulp kosten om te kunnen worden geïntegreerd.
Het wordt gekenmerkt door een intelligentiequotiënt (IQ) tussen 20 en 35.
Als kenmerken van ernstige mentale retardatie kan een leerstoornis worden benadrukt, zelfs in vergelijking met een kind met een minder intense retardatie, vooral in gevallen waarbij het IQ lager is dan 19. In deze gevallen kan het kind in het algemeen niet leren, spreken of tot op zekere hoogte te begrijpen, is altijd gespecialiseerde professionele ondersteuning vereist.
Levensverwachting
De levensverwachting van kinderen met mentale retardatie kan korter zijn en het lijkt erop dat hoe ernstiger de mentale retardatie, hoe lager de levensverwachting.
