- Belangrijkste symptomen
- Hoe de diagnose te bevestigen
- Mogelijke oorzaken van het syndroom
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Rusteloze benen syndroom is een slaapstoornis die wordt gekenmerkt door onwillekeurige bewegingen en een gevoel van ongemak in de voeten en benen, die zich kan voordoen kort na het naar bed gaan of de hele nacht, waardoor het vermogen om goed te slapen wordt verstoord.
Over het algemeen verschijnt het rusteloze benen syndroom na de leeftijd van 40 en komt het vaker voor bij vrouwen, hoewel het kan voorkomen bij mensen van alle leeftijden. Bovendien lijken afleveringen van het syndroom ook vaker voor te komen bij mensen die erg moe naar bed gaan.
Het rusteloze benen-syndroom is niet te genezen, maar het ongemak kan worden verminderd door ontspanningstechnieken of het nemen van medicijnen die door de arts zijn voorgeschreven.
Belangrijkste symptomen
Mensen die last hebben van rusteloze benen syndroom vertonen meestal tekenen en symptomen zoals:
- Oncontroleerbaar verlangen om benen in bed te bewegen; Ongemak in de benen of voeten, wat kan worden omschreven als bijvoorbeeld tintelingen, jeuk of branderig gevoel; Problemen met in slaap vallen als gevolg van ongemak; Overdag vermoeidheid en slaap voelen.
De symptomen lijken intenser te zijn wanneer de persoon liegt of zit en neigt te verbeteren wanneer de persoon opstaat en een beetje loopt.
Aangezien het syndroom ook tijdens het zitten ook ongemak kan veroorzaken, is het heel gebruikelijk dat mensen met dit syndroom overdag hun benen bewegen terwijl ze zitten.
Hoe de diagnose te bevestigen
De diagnose rusteloze benen syndroom wordt meestal gesteld door een huisarts of een arts die gespecialiseerd is in slaapstoornissen. Hoewel er geen test is die de diagnose kan bevestigen, is de arts meestal achterdochtig over het syndroom door de symptomen te beoordelen.
Mogelijke oorzaken van het syndroom
De specifieke oorzaken van het verschijnen van het rusteloze benen-syndroom zijn nog niet bekend, maar het lijkt verband te houden met aandoeningen in hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor het beheersen van spierbewegingen en afhankelijk van de neurotransmitter dopamine.
Bovendien lijkt dit syndroom ook vaak gepaard te gaan met andere veranderingen zoals ijzertekort, gevorderde nierziekte, overmatig gebruik van alcohol of drugs, neuropathie of het gebruik van sommige soorten medicatie, zoals anti-misselijkheid, antidepressiva of anti-allergische middelen.
Rusteloze benen syndroom komt nog vaker voor tijdens de zwangerschap, vooral in het laatste trimester, verdwijnt nadat de baby is geboren.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling van het rusteloze benen-syndroom wordt meestal met voorzichtigheid in gang gezet om te proberen de consumptie van voedsel en dranken te vermijden die stimulerend kunnen zijn en symptomen kunnen verergeren, zoals bijvoorbeeld koffie of alcohol.
Bovendien kan de arts vaak ook proberen te identificeren of er andere gezondheidsveranderingen zijn die kunnen bijdragen aan verergerende symptomen, zoals bloedarmoede, diabetes of schildklierveranderingen, bijvoorbeeld het starten van de behandeling voor deze aandoening, indien aanwezig. geïdentificeerd.
In de meest ernstige gevallen, wanneer de symptomen zeer intens zijn en voorkomen dat de persoon slaapt, kunnen sommige remedies worden gebruikt, zoals:
- Dopamine-agonisten: ze zijn meestal de eerste behandelingsoptie met medicijnen en fungeren als de neurotransmitter dopamine in de hersenen, waardoor de intensiteit van de symptomen afneemt; Benzodiazepines: zijn kalmerende middelen die u helpen gemakkelijker in slaap te vallen, zelfs als er nog enkele symptomen zijn; Alpha 2-agonisten: stimuleren alfa-2-receptoren in de hersenen, die het deel van het zenuwstelsel uitschakelen dat verantwoordelijk is voor onvrijwillige spiercontrole en de symptomen van het syndroom verlichten.
Bovendien kunnen opiaten worden gebruikt, dit zijn zeer sterke medicijnen die meestal worden gebruikt voor ernstige pijn, maar die ook de symptomen van het rusteloze benen-syndroom kunnen verminderen. Omdat ze echter extreem verslavend zijn en verschillende bijwerkingen kunnen veroorzaken, mogen ze alleen worden gebruikt onder toezicht van de arts.
