Bartter-syndroom

Het syndroom van Bartter is een zeldzame ziekte die de nieren aantast en het verlies van kalium, natrium en chloor in de urine veroorzaakt. Deze ziekte verlaagt de calciumconcentratie in het bloed en verhoogt de productie van aldosteron en renine, hormonen die betrokken zijn bij de controle van de bloeddruk.

De oorzaak van het syndroom van Bartter is genetisch en is een ziekte die van ouders op kinderen overgaat en individuen treft sinds de kindertijd.

Het syndroom van Bartter is niet te genezen, maar als het vroeg wordt gediagnosticeerd, kan het worden gecontroleerd door medicatie en minerale supplementen.

Behandeling van het syndroom van Bartter

De behandeling van het syndroom van Bartter bestaat uit het gebruik van kaliumsupplementen of andere mineralen, zoals magnesium of calcium, om de concentratie van deze stoffen in het bloed te verhogen en inname van grote hoeveelheden vloeistoffen, ter compensatie van het grote verlies van water in de urine.

Diuretische remedies die kalium behouden, zoals spironolacton, worden ook gebruikt om de ziekte te behandelen, evenals niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen zoals indomethacine, die tot het einde van de groei moeten worden genomen om de normale ontwikkeling van het individu mogelijk te maken.

Patiënten moeten echografie van urine, bloed en nieren ondergaan. Dit dient om het functioneren van de nieren en het maagdarmkanaal te controleren, waardoor de effecten van de behandeling op deze organen worden voorkomen.

Symptomen van het syndroom van Bartter

Symptomen van het syndroom van Bartter verschijnen vroeg in de kindertijd en kunnen zijn:

Ondervoeding; Groeivertraging; Spierzwakte; Geestelijke retardatie; Verhoogd urinevolume; Zeer dorstig; Uitdroging; Koorts; Diarree of braken.

Patiënten met het syndroom van Bartter hebben lage niveaus van kalium, chloor, natrium en calcium in het bloed, maar hebben geen veranderingen in bloeddrukniveaus. Sommige individuen kunnen fysieke kenmerken hebben die op de ziekte wijzen, zoals een driehoekig gezicht, een prominenter voorhoofd, grote ogen en naar voren gerichte oren.

De diagnose van het syndroom van Bartter wordt gesteld door de uroloog, door middel van de evaluatie van de symptomen van de patiënt en bloedtesten die onregelmatige niveaus in de concentratie van kalium en hormonen, zoals aldosteron en renine, detecteren.