Parry-Romberg-syndroom, of gewoon het Romberg-syndroom, is een zeldzame ziekte die wordt gekenmerkt door atrofie van de huid, spieren, vet, botweefsel en zenuwen van het gezicht, waardoor esthetische vervorming wordt veroorzaakt. Over het algemeen treft deze ziekte slechts één kant van het gezicht, maar deze kan zich ook uitstrekken tot de rest van het lichaam.
Deze ziekte is niet te genezen, maar medicatie en chirurgie helpen de voortgang van de ziekte te beheersen.
Welke symptomen helpen te identificeren
Over het algemeen begint de ziekte met veranderingen in het gezicht net boven de kaak of in de ruimte tussen de neus en mond, die zich uitstrekt naar de andere plaatsen op het gezicht.
Daarnaast zijn er nog andere tekenen zoals:
- Moeilijkheden bij het kauwen; Moeilijkheden bij het openen van de mond; Rode ogen en dieper in de baan; Val van gezichtshaar; Lichtere vlekken op het gezicht.
Na verloop van tijd kan het Parry-Romberg-syndroom ook veranderingen in de binnenkant van de mond veroorzaken, vooral in het dak van de mond, in de wangen en het tandvlees. In sommige gevallen kunnen neurologische symptomen zoals epileptische aanvallen en ernstige pijn in het gezicht ontstaan.
Deze symptomen kunnen van 2 tot 10 jaar verergeren en vervolgens een stabielere fase ingaan waarin geen veranderingen in het gezicht meer verschijnen.
Hoe de behandeling uit te voeren
Bij de behandeling van het Parry-Romberg-syndroom worden immunosuppressiva zoals prednisolon, methotrexaat of cyclofosfamide gebruikt om de ziekte te bestrijden en de symptomen te verminderen, omdat de belangrijkste oorzaken van dit syndroom auto-immuun zijn, wat betekent dat de cellen van het immuunsysteem aanvallen de weefsels van het gezicht, bijvoorbeeld vervormingen.
Bovendien kan het ook nodig zijn om een operatie te ondergaan, voornamelijk om het gezicht te reconstrueren, door het uitvoeren van vette, spier- of bottransplantaten. De beste tijd om de operatie uit te voeren varieert van persoon tot persoon, maar het wordt aanbevolen om deze uit te voeren na de adolescentie en wanneer de persoon klaar is met groeien.
