Hyperthyreoïdie kan vóór of tijdens de zwangerschap optreden en wanneer het niet wordt behandeld, kan dit problemen veroorzaken zoals vroeggeboorte, hypertensie, placentaire loslating en abortus.
Deze ziekte kan worden gedetecteerd door middel van een bloedtest en de behandeling ervan wordt gedaan met behulp van medicijnen die de werking van de schildklier reguleren. Na de bevalling is het noodzakelijk om medische controle voort te zetten, omdat het gebruikelijk is dat de ziekte het hele leven van de vrouw blijft bestaan.
Complicaties voor moeder en baby
Indien niet behandeld, kan hyperthyreoïdie complicaties veroorzaken voor zowel moeder als baby, zoals:
- Vroeggeboorte; Laag geboortegewicht; Hypertensie bij de moeder; Schildklierproblemen voor de baby; Verplaatsing van de placenta; Hartfalen bij de moeder; Abortus;
Het is belangrijk om te onthouden dat vrouwen in de meeste gevallen al vóór de zwangerschap symptomen van de ziekte hadden en daarom de veranderingen in het lichaam niet opmerken wanneer ze zwanger worden. De meest voorkomende schildklieraandoening tijdens de zwangerschap is de ziekte van Strikes, dus bekijk de symptomen en de behandeling hier.
Symptomen
De symptomen van hyperthyreoïdie tijdens de zwangerschap worden vaak verward met de natuurlijke symptomen die optreden in het lichaam van de vrouw als gevolg van hormonale veranderingen, zoals:
- Overmatige hitte en zweet; vermoeidheid; angst; hartkloppingen; misselijkheid en braken met grote intensiteit; gewichtsverlies of onvermogen om aan te komen, zelfs als u goed eet.
Het belangrijkste teken dat er iets mis kan zijn met de schildklier is dus het gebrek aan gewichtstoename, zelfs met een toename van de eetlust en de hoeveelheid geconsumeerd voedsel.
Hoe te diagnosticeren
De diagnose hyperthyreoïdie tijdens de zwangerschap wordt gesteld aan de hand van bloedtesten die de hoeveelheid hormonen T3, T4 en TSH in het lichaam bepalen. Wanneer deze hormonen zijn verhoogd, kan dit een teken zijn van schildklieraandoeningen.
Het is echter belangrijk om te onthouden dat het hormoon T4 verhoogd kan zijn als gevolg van de hoge niveaus van beta-HCG in het bloed, vooral tussen de 8e en 14e week van de zwangerschap, dat na deze periode weer normaal wordt.
Hoe te behandelen
De behandeling van hyperthyreoïdie tijdens de zwangerschap wordt gedaan met het gebruik van medicijnen die de productie van schildklierhormonen reguleren, zoals Tapazol of Propiltiouracil.
In het begin worden grotere doses gegeven om hormonen sneller te regelen, en na 6 tot 8 weken behandeling, als de vrouw verbetert, wordt de dosis van het medicijn verlaagd en kan het zelfs na 32 of 34 weken zwangerschap worden opgeschort.
Postpartum zorg
Na de bevalling is het noodzakelijk om de medicijnen te blijven gebruiken om de schildklier onder controle te houden, maar als de medicatie wordt stopgezet, moeten 6 weken na de bevalling nieuwe bloedtesten worden gedaan om de hormonen te evalueren, omdat het gebruikelijk is dat het probleem opnieuw optreedt.
Bovendien wordt aanbevolen om tijdens de periode van borstvoeding medicijnen in de laagst mogelijke doses in te nemen, bij voorkeur direct nadat de baby borstvoeding heeft gekregen.
Het is ook belangrijk om te onthouden dat kinderen routinematige tests moeten ondergaan om de schildklierfunctie te beoordelen, omdat ze eerder hyper of hypothyreoïdie hebben.
Nadat de baby is geboren, kijk je hoe je hyperthyreoïdie kunt behandelen.
Bekijk voedingstips om schildklierproblemen te behandelen en te voorkomen door de volgende video te bekijken:
