Baarmoederinfectie tijdens de zwangerschap

Baarmoederinfectie tijdens de zwangerschap, ook bekend als chorioamnionitis, is een zeldzame aandoening die meestal aan het einde van de zwangerschap voorkomt en in de meeste gevallen het leven van de baby niet in gevaar brengt.

Deze infectie treedt op wanneer bacteriën uit de urinewegen de baarmoeder bereiken en ontwikkelt zich meestal bij zwangere vrouwen met langdurige bevalling, scheuring van de zak van tevoren of urineweginfectie.

Uterusinfectie tijdens de zwangerschap wordt in het ziekenhuis behandeld met een injectie met antibiotica in de ader om complicaties bij de baby te voorkomen, zoals longontsteking of meningitis.

Symptomen van baarmoederinfectie tijdens de zwangerschap

Symptomen van baarmoederinfectie tijdens de zwangerschap zijn zeldzaam, maar kunnen zijn:

Koorts boven 38 ° C; Rillingen en overmatig zweten; Vaginale bloedingen; Stinkende vaginale afscheiding; Buikpijn, vooral tijdens intiem contact.

Het is normaal dat baarmoederinfectie tijdens de zwangerschap geen symptomen veroorzaakt en daarom kan de zwangere vrouw alleen ontdekken dat ze een infectie heeft tijdens een routine-consult met de gynaecoloog of verloskundige.

Als er echter symptomen optreden, wordt het aanbevolen om de verloskundige zo snel mogelijk te raadplegen om bloedonderzoek en echografie te laten uitvoeren om het probleem te diagnosticeren en de juiste behandeling te starten. Bovendien kan echografie of cardiotografie ook nodig zijn om de gezondheid van de foetus te beoordelen.

Behandeling voor baarmoederinfectie tijdens de zwangerschap

Behandeling voor baarmoederinfectie tijdens de zwangerschap moet worden geleid door de verloskundige en wordt meestal gestart met het gebruik van antibiotica in de ader, zoals Gentamicin of Clindamycin, gedurende 7 tot 10 dagen om de bacteriën die de infectie veroorzaken te elimineren.

In de meest ernstige gevallen, waarbij het risico bestaat dat de baby longontsteking of meningitis ontwikkelt, kan het echter worden aanbevolen om van tevoren een normale bevalling te hebben. Keizersnede mag alleen worden gebruikt als laatste redmiddel om te voorkomen dat de buik van de zwangere vrouw wordt besmet.