Tests in het eerste trimester van de zwangerschap, die tot 13 weken zwangerschap moeten worden uitgevoerd, zijn belangrijk om de gezondheid van de moeder, het risico dat de moeder sommige ziekten aan de baby doorgeeft, misvormingen en het risico op een miskraam te beoordelen.
De volledige lijst met tests voor het eerste trimester van de zwangerschap omvat bloedtesten, echografie en gynaecologische tests, die moeten worden uitgevoerd op verzoek van de arts die de zwangerschap volgt.
Lichamelijk onderzoek
Lichamelijke onderzoeken van het eerste trimester van de zwangerschap zijn:
- Bloeddruk: het moet worden uitgevoerd in alle prenatale consulten omdat het het risico van eclampsie beoordeelt, wat kan leiden tot een vroege bevalling. Baarmoederhoogte: met de vrouw liggend, plaatst de arts of verpleegkundige een meetlint op de buikstreek om de groei van de baby te beoordelen. Gewicht: Uitgevoerd in alle consulten om te beoordelen hoeveel de vrouw tijdens de zwangerschap dik wordt, omdat het niet raadzaam is om te veel aan te trekken en, in het geval van zwaarlijvige zwangere vrouwen, is de zorg groter.
In sommige gevallen kan het hart van de baby kloppen met een specifiek apparaat voor dit doel. Dit apparaat is beschikbaar voor verkoop in winkels voor moeder- en babyproducten of op internet en wordt verkocht onder de naam sonar.
Bloedonderzoek
De verloskundige moet deze testen bij het eerste prenatale bezoek bestellen. Bloedonderzoek dat in het eerste trimester van de zwangerschap moet worden gedaan, is:
- FBC: gebruikt om te controleren op een infectie of bloedarmoede. Bloedgroep en Rh-factor: belangrijk wanneer de Rh-factor van de ouders anders is, wanneer de ene positief is en de andere negatief. VDRL: het dient om te controleren op syfilis, een seksueel overdraagbare aandoening, die, indien niet goed behandeld, kan leiden tot misvorming van de baby of een miskraam. HIV: het dient om het HIV-virus te identificeren dat AIDS veroorzaakt. Als de moeder goed wordt behandeld, is de kans klein dat de baby besmet raakt. Hepatitis B en C: het dient om hepatitis B en C te diagnosticeren. Als de moeder de juiste behandeling krijgt, voorkomt het dat de baby met deze virussen wordt besmet. Schildklier: het wordt gebruikt om de schildklierfunctie, TSH-, T3- en T4-niveaus te evalueren, omdat hyperthyreoïdie tot spontane abortus kan leiden. Glucose: gebruikt om de behandeling van zwangerschapsdiabetes te diagnosticeren of te volgen. Toxoplasmose: het wordt gebruikt om te controleren of de moeder al contact heeft gehad met de protozoaire Toxoplasma gondi , die misvormingen bij de baby kan veroorzaken. Als ze niet immuun is, moet ze begeleiding krijgen om besmetting te voorkomen. Rubella: het wordt gebruikt om te diagnosticeren of de moeder rubella heeft, omdat deze ziekte misvormingen in de ogen, het hart of de hersenen van de baby kan veroorzaken en ook het risico op een miskraam en vroeggeboorte verhoogt. Cytomegalovirus of CMV: wordt gebruikt om een cytomegalovirusinfectie te diagnosticeren, die, indien niet goed behandeld, groeibeperking, microcefalie, geelzucht of aangeboren doofheid bij de baby kan veroorzaken.
Bovendien kunnen prenatale onderzoeken ook worden gedaan om andere seksueel overdraagbare aandoeningen zoals gonorroe en chlamydia te identificeren, die kunnen worden gediagnosticeerd door vaginale secreties te onderzoeken of urine te onderzoeken. Als er een wijziging is in een van deze tests, kan de arts verzoeken om de test in het tweede trimester van de zwangerschap te herhalen.
Echografie
Het eerste echografie-onderzoek van de zwangerschap is een transvaginale echografie, die meestal wordt uitgevoerd tussen de 8e en 10e week van de zwangerschap. Het dient om:
- zwangerschap bevestigen, controleren of de baby in de baarmoeder zit en niet in de buisjes, de draagtijd, de hartslag van de baby, of het een tweeling is; bereken de verwachte leverdatum.
In de echografie die na 11 weken wordt uitgevoerd, is het mogelijk om de nuchale translucentie te meten, wat belangrijk is om het risico te beoordelen dat de baby aan een genetische ziekte lijdt, zoals het syndroom van Down.
Urine
Urine- en urinecultuurtests worden gebruikt om urineweginfecties te diagnosticeren, wat veel voorkomt tijdens de zwangerschap en die, wanneer niet goed behandeld, kan leiden tot vroeggeboorte.
Gynaecologisch onderzoek
Het gynaecologisch onderzoek wordt ook uitgevoerd tijdens het eerste prenatale consult.
In het gynaecologisch onderzoek zal de verloskundige het uiterlijk van het intieme gebied van de vrouw evalueren en het uitstrijkje uitvoeren, dat dient om infecties zoals Candidiasis, vaginale ontstekingen en baarmoederhalskanker te evalueren, die, wanneer niet goed behandeld, de baby.
Handige links:
