Zwangerschapstests: tweede trimester

De examens van het tweede trimester van de zwangerschap moeten worden uitgevoerd tussen de 13e en de 27e week van de zwangerschap en zijn meer gericht op het beoordelen van de ontwikkeling van de baby.

Het tweede trimester is over het algemeen stiller, zonder misselijkheid, en het risico op een miskraam is lager, wat ouders gelukkiger maakt. In dit stadium moet de arts de herhaling van enkele tests aanvragen om ervoor te zorgen dat alles in orde is met de moeder en de baby.

De examens voor het tweede trimester van de zwangerschap zijn:

1. Bloeddruk

Het meten van de bloeddruk tijdens de zwangerschap is erg belangrijk, omdat het mogelijk is om het risico van pre-eclampsie te beoordelen, wat gebeurt wanneer de druk hoog is, wat kan leiden tot vroeggeboorte.

Het is normaal dat de eerste helft van de zwangerschap de bloeddruk verlaagt, maar tijdens de zwangerschap keert de bloeddruk terug naar normaal. De druk kan echter toenemen als gevolg van bijvoorbeeld onevenwichtige voeding of misvorming van de placenta, wat het leven van moeder en baby in gevaar kan brengen. Het is dus belangrijk dat de bloeddruk regelmatig wordt gecontroleerd.

2. Hoogte van de baarmoeder

De hoogte van de baarmoeder of baarmoederhoogte verwijst naar de grootte van de baarmoeder, die in de 28e week van de zwangerschap ongeveer 24 cm moet zijn.

3. Morfologische echografie

De morfologische echografie of morfologische USG is een beeldonderzoek waarmee u de baby in de baarmoeder kunt zien. Dit examen is geïndiceerd tussen de 18e en 24e week van de zwangerschap en evalueert de ontwikkeling van het hart, de nieren, de blaas, de maag en de hoeveelheid vruchtwater. Bovendien identificeert het het geslacht van de baby en kan het syndromen en hartaandoeningen onthullen.

Meer informatie over morfologische echografie.

4. Urine en urinekweek

Urinetests zijn erg belangrijk tijdens de zwangerschap, omdat het op deze manier mogelijk is om urineweginfecties te identificeren en zo complicaties tijdens de zwangerschap of bevalling te voorkomen. Het is dus belangrijk om een ​​type 1-urinetest te hebben, ook bekend als EAS, en als er een verandering wordt gevonden, kan een urinekweek worden aangevraagd, waarin micro-organismen in de urine worden gecontroleerd.

In het geval van een diagnose van urineweginfectie, kan de arts het gebruik van antibiotica, zoals cephalexin, aanbevelen zonder enig risico voor de moeder of baby. Begrijp hoe de behandeling wordt uitgevoerd voor urineweginfectie tijdens de zwangerschap.

5. Voltooi bloedbeeld

Het bloedbeeld is ook erg belangrijk in het tweede trimester van de zwangerschap, omdat het toelaat om het aantal rode bloedcellen, hemoglobines, leukocyten en bloedplaatjes van de vrouw te beoordelen en dus te controleren of ze bloedarmoede heeft.

Bloedarmoede tijdens de zwangerschap is normaal vooral tussen het tweede en derde trimester van de zwangerschap omdat er een afname van de hoeveelheid hemoglobine en een toename van het gebruik van ijzer is om aan de behoeften van de baby te voldoen, maar dit kan een risico vormen voor zowel moeder als baby. Het is dus belangrijk dat de bloedtelling wordt gedaan om bloedarmoede zo snel mogelijk te diagnosticeren en dat de behandeling kan worden gestart.

Leer hoe u de symptomen van bloedarmoede tijdens de zwangerschap kunt herkennen.

6. Glucose

De glucosetest wordt aangegeven in de 24e week van de zwangerschap met als doel te verifiëren of de vrouw zwangerschapsdiabetes heeft. De glucosetest die tijdens de zwangerschap wordt gevraagd, wordt TOTG genoemd en wordt gedaan door een bloedmonster af te nemen voor en nadat de vrouw Dextrosol neemt, een suikerachtige vloeistof.

Nieuwe bloedmonsters worden genomen na 30, 60, 90 en 120 minuten na inname van Dextrosol, waardoor 2 uur vocht wordt ingenomen. De resultaten van bloedtesten worden in een grafiek uitgezet, zodat op elk moment de hoeveelheid glucose in het bloed wordt waargenomen. Weet wat het TOTG-examen is.

7. VDRL

De VDRL is een van de tests in de prenatale zorg die wordt uitgevoerd om te controleren of de moeder de bacterie heeft die verantwoordelijk is voor syfilis, Treponema pallidum . Syfilis is een seksueel overdraagbare aandoening die op het moment van de bevalling op de baby kan worden overgedragen als de ziekte niet wordt geïdentificeerd en behandeld tijdens de zwangerschap, en er kunnen veranderingen zijn in de ontwikkeling van de baby, vroeggeboorte, laag geboortegewicht of overlijden van de baby, bijvoorbeeld.

8. Toxoplasmose

Het onderzoek naar toxoplasmose wordt uitgevoerd met als doel te verifiëren of de moeder immuniteit heeft tegen toxoplasmose, een infectieziekte die wordt veroorzaakt door de parasiet Toxoplasma gondii en die ook op mensen kan worden overgedragen door besmet voedsel of water te consumeren. zoals door direct contact met katten die zijn geïnfecteerd door de parasiet.

Toxoplasmose kan worden overgedragen van moeder op kind en gebeurt wanneer de vrouw de parasiet verwerft tijdens de zwangerschap en de juiste behandeling niet uitvoert en deze aan de baby kan doorgeven. Ken de risico's van toxoplasmose tijdens de zwangerschap.

9. Foetale fibronectine

Het onderzoek van foetale fibronectine is bedoeld om te controleren of er een risico is op vroeggeboorte en moet worden gedaan tussen de 22e en 36e weken van de zwangerschap door het verzamelen van vaginale afscheidingen en de baarmoederhals.

Voor het uit te voeren onderzoek wordt aanbevolen dat de vrouw geen genitale bloedingen heeft en 24 uur vóór het examen geen geslachtsgemeenschap heeft gehad.

De arts kan bij sommige zwangere vrouwen andere tests aanbevelen, zoals ureum, creatinine en urinezuur, leverenzymen, elektrocardiogram en ABPM. Bovendien kunnen urinetests of vaginale afscheiding en cervicale onderzoeken worden voorgeschreven om andere seksueel overdraagbare aandoeningen te identificeren, zoals gonorroe en chlamydia. Zie de 7 meest voorkomende soa's tijdens de zwangerschap.

In het tweede trimester van de zwangerschap moet de zwangere vrouw ook naar de tandarts gaan om de gezondheid van de mond te beoordelen en gaatjes of andere tandproblemen te behandelen, naast begeleiding bij bloedend tandvlees, wat heel gebruikelijk is tijdens de zwangerschap. Zie ook de tests die in het derde trimester van de zwangerschap zijn uitgevoerd.