6 Tests die de schildklier evalueren en wanneer

Om ziekten die de schildklier beïnvloeden te identificeren, kan de arts verschillende tests bestellen om de grootte van de klieren, de aanwezigheid van tumoren en schildklierfunctie te beoordelen. Zo kan de arts de dosering van hormonen aanbevelen die rechtstreeks verband houden met de werking van de schildklier, zoals TSH, gratis T4 en T3, evenals beeldvormingstests om te controleren op de aanwezigheid van knobbeltjes, zoals bijvoorbeeld echografie van de schildklier.

Er kunnen echter ook meer specifieke tests worden aangevraagd, zoals scintigrafie, biopsie of antilichaamtests, die door de endocrinoloog kunnen worden aanbevolen bij het onderzoeken van bepaalde ziekten, zoals bijvoorbeeld thyroiditis of schildkliertumoren. Zie tekenen die kunnen wijzen op problemen met de schildklier.

Bloedtest

De meest gevraagde tests om de schildklier te evalueren zijn:

1. Dosering van schildklierhormonen

De meting van schildklierhormonen door middel van een bloedtest stelt de arts in staat om de werking van de klier te evalueren, waardoor het mogelijk is om te controleren of de persoon veranderingen heeft die op hypo of hyperthyreoïdie kunnen wijzen.

Hoewel de referentiewaarden kunnen variëren afhankelijk van de leeftijd, de aanwezigheid van de zwangerschap en het laboratorium, omvatten normale waarden over het algemeen:

Schildklierhormoon	Referentiewaarde
TSH	0, 3 en 4, 0 mU / L
Totaal T3	80 tot 180 ng / dl
T3 Gratis	2, 5 tot 4 pg / ml
T4 Totaal	4, 5 tot 12, 6 mg / dl
T4 Gratis	0, 9 tot 1, 8 ng / dl

Na het identificeren van de verandering in schildklierfunctie, zal de arts de noodzaak beoordelen om andere tests te bestellen die helpen om de oorzaak van deze veranderingen te identificeren, zoals bijvoorbeeld echografie of antilichaammeting.

Begrijp de mogelijke resultaten van het TSH-examen

2. Dosering van antilichamen

Bloedonderzoek kan ook worden gedaan om antilichamen tegen de schildklier te meten, die door het lichaam kunnen worden aangemaakt bij sommige auto-immuunziekten, zoals Hashimoto's thyroiditis of bijvoorbeeld de ziekte van Graves. De belangrijkste zijn:

• Anti-peroxidase-antilichaam (anti-TPO): aanwezig in de overgrote meerderheid van de gevallen van Hashimoto's thyroiditis, een ziekte die celschade en geleidelijk verlies van schildklierfunctie veroorzaakt; Anti-thyroglobuline-antilichaam (anti-Tg): het is aanwezig in veel gevallen van Hashimoto's thyroiditis, maar het wordt ook gevonden bij mensen zonder enige wijziging van de schildklier, daarom geeft de detectie niet altijd aan dat de ziekte zich zal ontwikkelen; Anti-TSH-receptorantilichaam (anti-TRAB): kan aanwezig zijn in gevallen van hyperthyreoïdie, voornamelijk veroorzaakt door de ziekte van Graves. Ontdek wat het is en hoe je de ziekte van Graves kunt behandelen.

Schildklierauto-antilichamen mogen alleen door artsen worden aangevraagd in gevallen waarin schildklierhormonen zijn veranderd of als schildklieraandoeningen worden vermoed, als een manier om de oorzaak te verduidelijken.

3. Echografie van de schildklier

Echografie van de schildklier wordt gedaan om de grootte van de klier en de aanwezigheid van veranderingen zoals cysten, tumoren, struma of knobbeltjes te beoordelen. Hoewel deze test niet kan zeggen of een laesie kanker is, is het zeer nuttig bij het detecteren van de kenmerken ervan en bij het geleiden van de punctie van knobbeltjes of cysten om te helpen bij de diagnose.

Schildklier echografie

4. Schildklierscintigrafie

Schildklierscintigrafie is een onderzoek waarbij een kleine hoeveelheid radioactief jodium en een speciale camera wordt gebruikt om een ​​beeld van de schildklier te verkrijgen en om het activiteitsniveau van een knobbel te identificeren.

Het wordt vooral geïndiceerd om knobbeltjes te onderzoeken die worden verdacht van kanker of wanneer hyperthyreoïdie wordt vermoed door een hormoonafscheidende knobbel, ook wel een hete of hyperfunctionerende knobbel genoemd. Ontdek hoe schildklierscintigrafie wordt gedaan en hoe u zich kunt voorbereiden op het examen.

5. Schildklierbiopsie

De biopsie of punctie wordt gedaan om te bepalen of de schildklierknobbel of cyste goedaardig of kwaadaardig is. Tijdens het onderzoek brengt de arts een fijne naald in de richting van de knobbel en verwijdert een kleine hoeveelheid weefsel of vloeistof die deze knobbel vormt, zodat dit monster in het laboratorium wordt geëvalueerd.

Schildklierbiopsie kan pijn doen of ongemak veroorzaken omdat deze test niet onder anesthesie wordt uitgevoerd en de arts tijdens de test de naald kan verplaatsen om monsters uit verschillende delen van de knobbel te kunnen nemen of om een ​​grotere hoeveelheid vloeistof op te zuigen. Het examen is snel en duurt ongeveer 10 minuten en dan moet de persoon een paar uur op zijn plaats blijven.

6. Schildklier zelfonderzoek

Schildklier zelfonderzoek kan worden gedaan om de aanwezigheid van cysten of knobbeltjes in de klier te identificeren, wat belangrijk is om eventuele veranderingen vroegtijdig te detecteren en ziektepomplicaties te voorkomen en moet voornamelijk worden gedaan door vrouwen ouder dan 35 familiegeschiedenis van schildklierproblemen.

Om dit te doen, moeten de volgende stappen worden gevolgd:

• Houd een spiegel vast en identificeer de locatie waar de schildklier zich bevindt, net onder de adamsappel, bekend als "gogó"; Kantel uw nek een beetje naar achteren, om de regio beter bloot te leggen; Drink een slokje water; Observeer de beweging van de schildklier en identificeer of er sprake is van uitsteeksel, asymmetrie.

Als een schildklierafwijking wordt opgemerkt, is het belangrijk om de aandacht van de endocrinoloog of huisarts te vragen, zodat het onderzoek kan worden uitgevoerd met tests die een schildklierverandering kunnen bevestigen of niet.

Wanneer schildklieronderzoeken nodig zijn

Schildklieronderzoeken zijn geïndiceerd voor mensen ouder dan 35 jaar of eerder als er symptomen of familiegeschiedenis zijn van schildklierveranderingen, vrouwen die zwanger zijn of zwanger willen worden en voor mensen die veranderingen hebben opgemerkt tijdens zelfonderzoek of medisch onderzoek van de schildklier.

Bovendien zijn tests ook geïndiceerd na bestralingsbehandeling voor nek- of hoofdkanker en tijdens behandeling met medicijnen, zoals bijvoorbeeld lithium, amiodaron of cytokines, die de schildklierfunctie kunnen verstoren.