- Wanneer moet u beginnen met een HIV / AIDS-behandeling
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
- Belangrijkste bijwerkingen
- Wanneer u terugkeert naar de arts
Behandeling voor HIV-infectie wordt gedaan met behulp van antiretrovirale geneesmiddelen die voorkomen dat het virus zich in het lichaam vermenigvuldigt, de ziekte helpt bestrijden en het immuunsysteem versterkt, ondanks dat het virus niet uit het lichaam kan worden verwijderd. Deze medicijnen worden gratis door SUS verstrekt, ongeacht de virale belasting die de persoon heeft, het is alleen nodig dat het verzamelen van het medicijn wordt gedaan met een medisch recept.
Er zijn al veel studies met als doel om een remedie voor HIV-infectie te vinden, maar er zijn nog geen sluitende resultaten. Het is echter belangrijk om de aangegeven behandeling te volgen, zodat het mogelijk is om de virale belasting te verminderen en de kwaliteit van leven van de persoon te verhogen, naast het verlagen van het risico op het ontwikkelen van ziekten die vaak verband houden met aids, tuberculose, longontsteking en cryptosporidiose, bijvoorbeeld.
Wanneer moet u beginnen met een HIV / AIDS-behandeling
De behandeling van een hiv-infectie moet worden gestart zodra de diagnose is vastgesteld, wat gebeurt door tests die moeten worden aanbevolen door de huisarts, infectoloog, uroloog, in het geval van mannen of gynaecologen, in het geval van vrouwen. Deze tests kunnen worden besteld samen met andere routinetests of als een manier om te controleren op virusinfectie na riskant gedrag, wat geslachtsgemeenschap is zonder condoom. Kijk hoe de diagnose hiv-infectie wordt gesteld.
De hiv-behandeling moet onmiddellijk worden gestart bij zwangere vrouwen of wanneer de persoon een virale lading van meer dan 100.000 / ml in de bloedtest heeft of een CD4 T-lymfocytenfrequentie lager dan 500 / mm³ bloed. Het is dus mogelijk om de snelheid van virale replicatie te beheersen en de symptomen en complicaties van de ziekte te verminderen.
Als de antiretrovirale behandeling wordt gestart wanneer de patiënt zich in een verder gevorderd stadium van de ziekte bevindt, is het mogelijk dat er een ontsteking is genaamd Immune Reconstitution Inflammatory Syndrome (CRS), maar zelfs in deze situaties moet de therapie worden voortgezet en kan de arts evalueer het gebruik van prednison gedurende een week of twee om ontstekingen te helpen beheersen.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling van AIDS gebeurt met behulp van antiretrovirale geneesmiddelen die door SUS worden aangeboden en die de vermenigvuldiging van het HIV-virus kunnen voorkomen en dus de verzwakking van het menselijk lichaam kunnen voorkomen. Bovendien, wanneer de behandeling correct wordt uitgevoerd, is er een verbetering van de kwaliteit van leven van de patiënt en een afname van de kans op het ontwikkelen van sommige ziekten die kunnen worden gerelateerd aan AIDS, zoals tuberculose, cryptosporidiose, aspergillose, huidziekten en hartproblemen, bijvoorbeeld. Ken de belangrijkste aan aids gerelateerde ziekten.
SUS stelt ook hiv-testen gratis beschikbaar, zodat de virale belasting periodiek wordt gemonitord en dus kan worden geverifieerd of patiënten goed reageren op de behandeling. Het wordt aanbevolen om minstens 3 keer per jaar hiv-tests uit te voeren, omdat het mogelijk is om de behandeling zo nodig aan te passen om mogelijke complicaties te voorkomen.
De medicijnen die worden gebruikt om aids te behandelen, kunnen voorkomen dat het virus zich voortplant, het virus in de menselijke cel binnendringt, het genetische materiaal van het virus en de persoon integreert en nieuwe kopieën van het virus produceert. Gewoonlijk geeft de arts een combinatie aan van medicijnen die kunnen variëren afhankelijk van de virale belasting, de algemene gezondheid en professionele activiteit van de persoon, vanwege bijwerkingen. Algemeen aangegeven antiretrovirale middelen zijn:
- Lamivudine; Tenofovir; Efavirenz; Ritonavir; Nevirapine; Enfuvirtide; Zidovudine; Darunavir; Raltegravir.
De medicijnen Estavudina en Indinavir waren vroeger geïndiceerd voor de behandeling van aids, maar hun commercialisering was opgeschort vanwege de grote hoeveelheid schadelijke en toxische effecten op het organisme. Meestal wordt de behandeling uitgevoerd met ten minste drie medicijnen, maar deze kan variëren afhankelijk van de algemene gezondheid van de patiënt en de virale belasting. Bovendien kan de behandeling tijdens de zwangerschap variëren, omdat sommige medicijnen misvormingen bij de baby kunnen veroorzaken. Begrijp hoe de behandeling van AIDS tijdens de zwangerschap wordt gedaan.
Belangrijkste bijwerkingen
Vanwege het grote aantal medicijnen kan behandeling voor aids leiden tot sommige bijwerkingen, zoals misselijkheid, braken, malaise, verlies van eetlust, hoofdpijn, huidveranderingen en vetverlies in het lichaam, bijvoorbeeld.
Deze symptomen komen vaker voor aan het begin van de behandeling en verdwijnen meestal na verloop van tijd. Maar wanneer ze verschijnen, moet u communiceren met de arts, omdat het mogelijk is om hun intensiteit te verminderen door het medicijn voor een ander te ruilen of de dosis aan te passen.
De cocktail moet altijd in de juiste dosis en op het juiste moment elke dag worden ingenomen om te voorkomen dat het virus nog sterker wordt, waardoor andere ziektes gemakkelijker kunnen optreden. Voedsel is ook erg belangrijk bij de behandeling van aids omdat het chronische ziekten voorkomt, het immuunsysteem versterkt en ook helpt bij het bestrijden van de bijwerkingen van antiretrovirale therapie. Kijk wat je kunt eten om aids te helpen behandelen.
Wanneer u terugkeert naar de arts
Na de eerste week van de behandeling moet de patiënt teruggaan naar de arts om de reacties op de medicijnen te controleren en na dit bezoek moet hij eenmaal per maand terugkeren naar de arts. Wanneer de ziekte zich stabiliseert, moet de patiënt om de zes maanden terugkeren naar de arts en om de zes maanden of elk jaar examens ondergaan, afhankelijk van zijn gezondheidstoestand.
Lees meer over AIDS in de volgende video:
