Dwerggroei: wat het is en de belangrijkste symptomen en oorzaken

Dwerggroei is een gevolg van genetische, hormonale, voedings- en omgevingsveranderingen die voorkomen dat het lichaam groeit en zich ontwikkelt zoals het hoort, waardoor de persoon een maximale lengte heeft onder het gemiddelde van de bevolking van dezelfde leeftijd en geslacht, die kan variëren tussen 1, 40 en 1, 45 m.

Verlamming kan worden gekenmerkt door een korte gestalte, ledematen en tenen, lange, smalle romp, gebogen benen, relatief groot hoofd, prominent voorhoofd en duidelijke kyfose en lordosis.

Er zijn twee hoofdtypen dwerggroei, waaronder:

• Proportionele of hypofyse dwerggroei: alle delen van het lichaam zijn kleiner dan normaal en lijken evenredig voor de lengte; Onevenredige of achondroplastische dwerggroei: sommige delen van het lichaam zijn even groot of groter dan zou worden verwacht, waardoor een gevoel van onevenredigheid voor de lengte wordt gecreëerd.

Gewoonlijk kan dwerggroei niet worden genezen, maar behandeling kan enkele van de complicaties of correcte misvormingen die kunnen optreden bij de ontwikkeling van het kind, verlichten.

Belangrijkste symptomen en oorzaken

Naast de afname van de lichaamslengte, kunnen verschillende soorten dwerggroei andere symptomen veroorzaken, zoals:

1. Proportionele dwerggroei

Typisch verschijnen dergelijke symptomen in de eerste levensjaren, omdat hun belangrijkste oorzaak een verandering is in de productie van groeihormoon, dat al sinds de geboorte aanwezig is. Symptomen zijn onder meer:

• Groei onder de derde pediatrische percentielcurve; Algemene ontwikkeling van het kind onder normaal; Vertraging in seksuele ontwikkeling tijdens de adolescentie.

In de meeste gevallen wordt de diagnose gesteld door de kinderarts kort na de geboorte of tijdens kinderconsulten.

2. Onevenredige dwerggroei

De meeste gevallen van dit type dwerggroei worden veroorzaakt door een verandering in de vorming van kraakbeen, achondroplasie genoemd. In deze gevallen zijn de belangrijkste symptomen en tekenen:

• Romp van normale grootte; benen en armen kort, vooral in de onderarm en dijen; kleine vingers met meer ruimte tussen de middel- en ringvinger; moeite met het buigen van de elleboog; hoofd te groot voor de rest van het lichaam.

Bovendien kan onevenredige dwerggroei, veroorzaakt door andere veranderingen, zoals chromosoommutaties of ondervoeding, ook een korte nek, afgeronde borst, lipafwijkingen, problemen met het gezichtsvermogen of voetafwijkingen veroorzaken.

Wat is oorspronkelijke dwerggroei

Primordiale dwerggroei is een uiterst zeldzame vorm van dwerggroei, die vaak vóór de geboorte kan worden geïdentificeerd, omdat de groei van de foetus erg langzaam is, minder dan verwacht voor de zwangerschapsduur.

Gewoonlijk wordt het kind met een zeer laag gewicht geboren en blijft het heel langzaam groeien, hoewel zijn ontwikkeling normaal is en daarom wordt de diagnose meestal in de eerste maanden van het leven gesteld.

Hoe de diagnose wordt gesteld

De diagnose dwerggroei is klinisch en het radiologische onderzoek is meestal voldoende om dit te bevestigen. Vanwege de botconstitutie komen sommige klinische complicaties vaker voor en wordt monitoring door een multidisciplinair team aanbevolen, met speciale aandacht voor neurologische complicaties, botafwijkingen en terugkerende oorinfecties.

Behandeling opties

Alle gevallen moeten door de arts worden beoordeeld om mogelijke complicaties of misvormingen te identificeren die moeten worden gecorrigeerd. Enkele van de meest gebruikte behandelingen zijn onder meer:

• Chirurgie: moet worden uitgevoerd door de orthopedist en helpt veranderingen in de groeirichting van sommige botten te corrigeren en botrek te bevorderen; Hormonale therapie: het wordt gebruikt in gevallen van dwerggroei als gevolg van groeihormoondeficiëntie en wordt gemaakt met dagelijkse injecties van het hormoon, wat kan helpen om het hoogteverschil te verminderen; Verhoogde armen of benen: het is een weinig gebruikte behandeling waarbij de arts wordt geopereerd om te proberen de ledematen te strekken als deze niet in verhouding zijn met de rest van het lichaam.

Bovendien moeten degenen die lijden aan dwerggroei regelmatig overleg hebben, vooral tijdens de kindertijd, om het uiterlijk van complicaties te beoordelen die kunnen worden behandeld, om een ​​goede kwaliteit van leven te behouden.