Lymfocytose: wat kan zijn en wat te doen

Lymfocytose is een situatie die optreedt wanneer het aantal lymfocyten, ook witte bloedcellen genoemd, in het bloed boven normaal is. De hoeveelheid lymfocyten in het bloed wordt aangegeven in een specifiek deel van de CBC, de WBC, die wordt beschouwd als lymfocytose wanneer meer dan 5000 lymfocyten worden gecontroleerd per mm³ bloed.

Het is belangrijk om te onthouden dat dit resultaat wordt geclassificeerd als absoluut aantal, omdat wanneer het resultaat van het onderzoek verschijnt, lymfocyten boven 50% een relatief aantal worden genoemd, en deze waarden kunnen variëren, afhankelijk van het laboratorium.

Lymfocyten zijn cellen die verantwoordelijk zijn voor de afweer van het lichaam, dus wanneer ze worden vergroot, betekent dit meestal dat het lichaam reageert op sommige micro-organismen, zoals bacteriën, virussen, maar ze kunnen ook worden vergroot als er een probleem is bij de productie van deze cellen. Meer informatie over lymfocyten.

Belangrijkste oorzaken van lymfocytose

Lymfocytose wordt geverifieerd door middel van het volledige bloedbeeld, meer bepaald in het aantal witte bloedcellen, dat is het deel van het bloedbeeld dat informatie bevat met betrekking tot witte bloedcellen, de cellen die verantwoordelijk zijn voor de afweer van het lichaam, zoals lymfocyten, leukocyten, monocyten, eosinofielen en basofielen.

De beoordeling van het aantal circulerende lymfocyten moet worden geëvalueerd door de hematoloog, huisarts of door de arts die het onderzoek heeft besteld. De toename van het aantal lymfocyten kan verschillende oorzaken hebben, waarvan de belangrijkste zijn:

1. Mononucleosis

Mononucleosis, ook bekend als kusziekte, wordt veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus dat wordt overgedragen door speeksel door kussen, maar ook door hoesten, niezen of door het delen van bestek en glazen. De belangrijkste symptomen zijn rode vlekken op het lichaam, hoge koorts, hoofdpijn, water in de nek en oksels, keelpijn, witachtige plekken in de mond en lichamelijke vermoeidheid.

Omdat de lymfocyten het organisme verdedigen, is het normaal dat ze hoog zijn, en het is ook mogelijk om andere veranderingen in het bloedbeeld te verifiëren, zoals de aanwezigheid van atypische lymfocyten en monocyten, naast veranderingen in biochemische tests, vooral C-Reactive Protein, CRP.

Wat te doen: Over het algemeen wordt deze ziekte op natuurlijke wijze geëlimineerd door de afweercellen van het lichaam zelf en kan deze 4 tot 6 weken duren. De huisarts kan echter het gebruik van sommige medicijnen voorschrijven om symptomen zoals pijnstillers en antipyretica te verlichten om koorts te verminderen en ontstekingsremmers om pijn te verminderen. Ontdek hoe mononucleosis behandeling wordt gedaan.

2. Tuberculose

Tuberculose is een ziekte die de longen aantast, van persoon tot persoon overgaat en wordt veroorzaakt door een bacterie die bekend staat als de Koch bacillus (BK). Vaak blijft de ziekte inactief, maar wanneer deze actief is, veroorzaakt het symptomen zoals ophoesten van bloed en slijm, nachtelijk zweten, koorts, gewichtsverlies en eetlust.

Naast hoge lymfocyten, kan de arts ook een toename van monocyten, monocytose genoemd, zien naast een toename van neutrofielen. In het geval dat de persoon symptomen van tuberculose en suggestieve veranderingen in het bloedbeeld heeft, kan de arts een specifiek onderzoek voor tuberculose aanvragen, PPD genaamd, waarbij de persoon een kleine injectie krijgt van het eiwit in de bacterie dat tuberculose veroorzaakt en de Het resultaat is afhankelijk van de grootte van de huidreactie die door deze injectie wordt veroorzaakt. Ontdek hoe u het PPD-examen begrijpt.

Wat te doen: de behandeling moet worden ingesteld door de longarts of infectieziekte en de persoon moet regelmatig worden gecontroleerd. De behandeling voor tuberculose duurt ongeveer 6 maanden en wordt gedaan met antibiotica die moet worden ingenomen, zelfs als de symptomen verdwijnen. Omdat zelfs bij afwezigheid van symptomen de bacteriën nog steeds aanwezig kunnen zijn en als de behandeling wordt onderbroken, deze zich weer kan vermenigvuldigen en gevolgen kan hebben voor de persoon.

De monitoring van de patiënt met tuberculose moet regelmatig worden gedaan om te controleren of er nog steeds Koch bacillen zijn, omdat de persoon die het sputumonderzoek moet doen, wordt aanbevolen om ten minste 2 monsters te verzamelen.

3. Mazelen

Mazelen is een besmettelijke ziekte die wordt veroorzaakt door een virus dat vooral kinderen tot 1 jaar oud treft. Deze ziekte wordt als zeer besmettelijk beschouwd, omdat deze gemakkelijk van persoon op persoon kan worden overgedragen via druppeltjes die vrijkomen bij hoesten en niezen. Het is een ziekte die de luchtwegen aanvalt, maar zich kan verspreiden naar het hele lichaam en symptomen kan veroorzaken zoals rode vlekken op de huid en keel, rode ogen, hoest en koorts. Weet hoe je mazelen symptomen kunt herkennen.

Naast hoge lymfocyten, kan de huisarts of kinderarts andere veranderingen in het bloedbeeld en in immunologische en biochemische tests controleren, zoals verhoogde CRP, die het optreden van een infectieus proces aangeeft.

Wat te doen: u moet uw huisarts of kinderarts raadplegen zodra de symptomen verschijnen, want zelfs als er geen specifieke behandeling voor mazelen is, zal de arts medicijnen aanbevelen om de symptomen te verlichten. Vaccinatie is de beste manier om mazelen te voorkomen en is geïndiceerd voor kinderen en volwassenen en het vaccin is gratis verkrijgbaar bij gezondheidscentra.

4. Hepatitis

Hepatitis is een ontsteking van de lever veroorzaakt door verschillende soorten virussen of zelfs veroorzaakt door het gebruik van bepaalde medicijnen, medicijnen of inname van toxines. De belangrijkste symptomen van hepatitis zijn gele huid en ogen, gewichtsverlies en eetlust, zwelling van de rechterkant van de buik, donkere urine en koorts. Hepatitis kan worden overgedragen door het delen van besmette naalden, onbeschermde seks, water en voedsel besmet met ontlasting en contact met het bloed van een besmette persoon.

Omdat hepatitis wordt veroorzaakt door virussen, stimuleert de aanwezigheid ervan in het lichaam de werking van het immuunsysteem, met een toename van het aantal lymfocyten. Naast veranderingen in de WBC en bloedtelling, die meestal op bloedarmoede wijzen, moet de arts ook de leverfunctie beoordelen door middel van tests zoals TGO, TGP en bilirubine, naast serologische tests om het hepatitisvirus te identificeren.

Wat te doen: behandeling voor hepatitis wordt gedaan op basis van de oorzaak, maar als het wordt veroorzaakt door een virus, kan het gebruik van antivirale middelen, rust en verhoogde vochtinname worden aanbevolen door de infectoloog, hepatoloog of huisarts. In het geval van medicinale hepatitis, moet de arts die verantwoordelijk is voor de vervanging of suspensie van het geneesmiddel dat verantwoordelijk is voor leverschade door de arts worden aanbevolen. Ken de behandeling voor elk type hepatitis.

5. Acute lymfatische leukemie

Acute lymfatische leukemie (ALL) is een vorm van kanker die ontstaat in het beenmerg, het orgaan dat verantwoordelijk is voor de productie van bloedcellen. Dit type leukemie wordt acuut genoemd omdat de recent in het beenmerg geproduceerde lymfocyten in het bloed circuleren, zonder een rijpingsproces te hebben ondergaan en daarom onrijpe lymfocyten worden genoemd.

Omdat de circulerende lymfocyten hun functie niet correct kunnen uitvoeren, is er een grotere productie van lymfocyten door het beenmerg in een poging dit tekort te compenseren, wat resulteert in lymfocytose, naast andere veranderingen in het bloedbeeld, zoals trombocytopenie, wat de bloeddrukdaling is. aantal bloedplaatjes.

Het is de meest voorkomende vorm van kanker in de kindertijd, met veel kansen op genezing, maar het kan ook bij volwassenen voorkomen. ALLE symptomen zijn een bleke huid, bloedingen uit de neus, kneuzingen uit de armen, benen en ogen, water uit de nek, lies en oksels, botpijn, koorts, kortademigheid en zwakte.

Wat te doen: Het is belangrijk om een ​​kinderarts of huisarts te zien zodra de eerste tekenen en symptomen van leukemie verschijnen, zodat de persoon onmiddellijk naar de hematoloog kan worden verwezen zodat meer specifieke tests kunnen worden uitgevoerd en de diagnose kan worden bevestigd. Meestal wordt de behandeling voor ALL gedaan met chemotherapie en radiotherapie en in sommige gevallen wordt beenmergtransplantatie aanbevolen. Kijk hoe de beenmergtransplantatie wordt uitgevoerd.

6. Chronische lymfatische leukemie

Chronische lymfatische leukemie (LLC) is een vorm van kwaadaardige ziekte of kanker die zich ontwikkelt in het beenmerg. Het wordt chronisch genoemd omdat het kan worden waargenomen in het bloed dat zowel volwassen als onrijpe lymfocyten circuleert. Deze ziekte ontwikkelt zich meestal langzaam, de symptomen zijn moeilijker op te merken.

Vaak veroorzaakt de LLC geen symptomen, maar ze kunnen in sommige gevallen voorkomen, zoals onderarm, lies of nekzwelling, nachtelijk zweten, pijn in de linkerkant van de buik veroorzaakt door een vergrote milt en koorts. Het is een ziekte die vooral ouderen en vrouwen ouder dan 70 jaar treft.

Wat te doen: een evaluatie door een huisarts is essentieel en in gevallen waarin de ziekte wordt bevestigd, is verwijzing naar een hematoloog vereist. De hematoloog zal de ziekte bevestigen door andere tests, waaronder beenmergbiopsie. In het geval van bevestiging van de LLC, geeft de arts het begin van de behandeling aan, die meestal bestaat uit chemotherapie en beenmergtransplantatie.

7. Lymfoom

Lymfoom is ook een vorm van kanker die ontstaat door zieke lymfocyten en elk deel van het lymfestelsel kan beïnvloeden, maar het treft meestal de milt, thymus, amandelen en tongen. Er zijn meer dan 40 soorten lymfomen, maar de meest voorkomende zijn Hodgkin- en non-Hodgkin-lymfoom, waarbij de symptomen zeer vergelijkbaar zijn als knobbels in de nek, lies, sleutelbeen, buik en oksel, naast koorts, zweet nacht, gewichtsverlies zonder duidelijke oorzaak, kortademigheid en hoest.

Wat te doen: Bij het begin van de symptomen wordt het aanbevolen om een ​​huisarts te raadplegen die u doorverwijst naar een oncoloog of hematoloog die naast de bloedtelling andere tests zal bestellen om de ziekte te bevestigen. Behandeling wordt pas geïndiceerd nadat de arts de mate van de ziekte heeft gedefinieerd, maar chemotherapie, radiotherapie en beenmergtransplantatie worden meestal uitgevoerd.