Burkitt-lymfoom: wat het is, symptomen, oorzaken en behandeling

Burkitt's lymfoom is een type kanker van het lymfestelsel, dat met name de lymfocyten beïnvloedt, de afweercellen van het lichaam. Deze kanker kan worden geassocieerd met infectie door het Epstein Barr-virus (EBV), door het humaan immunodeficiëntievirus (HIV), maar het kan ook voortkomen uit een genetische verandering.

Over het algemeen ontwikkelt dit type lymfoom meer bij mannelijke kinderen dan bij volwassenen en treft het vaker organen in de buik. Omdat het echter een agressieve kanker is, waarin kankercellen snel groeien, kan het andere organen bereiken, zoals de lever, milt, beenmerg en zelfs de botten van het gezicht.

Het eerste teken van Burkitt's lymfoom is het verschijnen van zwelling in de nek, oksels, lies of zwelling in de buik of het gezicht, afhankelijk van de locatie getroffen door het lymfoom. Na het beoordelen van de symptomen, zal de hematoloog de diagnose bevestigen door biopsie en beeldvormingstests. Dus, met de bevestiging van Burkitt's lymfoom, is de meest geschikte behandeling geïndiceerd, meestal chemotherapie. Lees meer hoe chemotherapie wordt gedaan.

Belangrijkste symptomen

Symptomen van Burkitt's lymfoom kunnen variëren, afhankelijk van het type en de locatie van de tumor, maar de meest voorkomende symptomen van dit type kanker zijn:

• Tong in de nek, oksels en / of lies; Overmatig nachtelijk zweten; Koorts; Uitdunnen zonder duidelijke oorzaak; Vermoeidheid.

Het is heel gebruikelijk dat Burkitt-lymfoom het gebied van de kaak en andere botten van het gezicht beïnvloedt, dus het kan zwelling aan één kant van het gezicht veroorzaken. De tumor kan echter ook in de buik groeien en een opgeblazen gevoel en buikpijn, bloeding en darmobstructie veroorzaken. Wanneer het lymfoom zich naar de hersenen verspreidt, kan dit zwakte in het lichaam en moeite met lopen veroorzaken.

Bovendien veroorzaakt de zwelling veroorzaakt door Burkitt's lymfoom niet altijd pijn en begint of verergert vaak in slechts een paar dagen.

Wat zijn de oorzaken?

Hoewel de oorzaken van Burkitt's lymfoom niet precies bekend zijn, wordt deze kanker in sommige situaties geassocieerd met infecties door het EBV-virus en HIV. Bovendien kan het hebben van een aangeboren ziekte, dat wil zeggen geboren worden met een genetisch probleem dat de afweer van het lichaam aantast, in verband worden gebracht met de ontwikkeling van dit type lymfoom.

Burkitt's lymfoom is het meest voorkomende type kanker bij kinderen in regio's waar malaria voorkomt, zoals Afrika, en het is ook gebruikelijk elders in de wereld waar veel kinderen zijn besmet met het HIV-virus.

Hoe de diagnose te bevestigen

Omdat het lymfoom van Burkitt zich zeer snel verspreidt, is het belangrijk dat de diagnose zo snel mogelijk wordt gesteld. De huisarts of kinderarts kan de kanker vermoeden en doorverwijzen naar de oncoloog of hematoloog, en na te weten hoe lang geleden de symptomen verschenen, zal dit wijzen op de uitvoering van een biopsie in het tumorgebied. Bekijk hoe de biopsie wordt gedaan.

Daarnaast worden andere tests uitgevoerd om Burkitt-lymfoom te diagnosticeren, zoals computertomografie, MRI, huisdier-scan, beenmerg en CSF-verzameling. Deze tests zijn bedoeld voor de arts om de ernst en de omvang van de ziekte te identificeren en vervolgens het type behandeling te definiëren.

Hoofdtypen

De Wereldgezondheidsorganisatie classificeert het lymfoom van Burkitt in drie verschillende typen, dit zijn:

• Endemisch of Afrikaans: treft vooral kinderen van 4 tot 7 jaar en komt twee keer zo vaak voor bij jongens; Sporadisch of niet-Afrikaans: het is het meest voorkomende type en kan kinderen en volwassenen over de hele wereld overkomen, met bijna de helft van de gevallen van lymfomen bij kinderen; Geassocieerd met immunodeficiëntie: het komt voor bij mensen die besmet zijn met het HIV-virus en AIDS hebben.

Burkitt-lymfoom kan ook voorkomen bij mensen die worden geboren met een genetische ziekte die lage immuniteitsproblemen veroorzaakt en kan soms van invloed zijn op mensen die een transplantatie hebben gehad en die immunosuppressiva gebruiken.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

De behandeling van Burkitt-lymfoom moet worden gestart zodra de diagnose is bevestigd, omdat het een type tumor is dat zeer snel groeit. De hematoloog beveelt behandeling aan op basis van de locatie van de tumor en het stadium van de ziekte, maar in de meeste gevallen is de behandeling voor dit type lymfoom gebaseerd op chemotherapie.

De geneesmiddelen die samen bij chemotherapie kunnen worden gebruikt, zijn cyclofosfamide, vincristine, doxorubicine, dexamethason, methotrexaat en cytarabine. Immunotherapie wordt ook gebruikt, het meest gebruikte medicijn is rituximab, dat zich bindt aan eiwitten in kankercellen die helpen kanker te elimineren.

Intrathecale chemotherapie, een medicijn dat op de wervelkolom wordt aangebracht, is geïndiceerd voor de behandeling van Burkitt's lymfoom in de hersenen en wordt gebruikt om te voorkomen dat het zich naar andere delen van het lichaam verspreidt.

Andere soorten behandelingen kunnen door de arts worden aangewezen, zoals radiotherapie, chirurgie en autologe beenmergtransplantatie of autotransplantatie. Meer informatie over hoe autotransplantatie werkt.

Is het lymfoom van Burkitt te genezen?

Ondanks dat het een agressief type kanker is, is Burkitt's lymfoom bijna altijd te genezen, maar dit zal afhangen van wanneer de ziekte werd gediagnosticeerd, het getroffen gebied en of de behandeling snel werd gestart. Wanneer de ziekte in een vroeg stadium wordt gediagnosticeerd en wanneer de behandeling daarna begint, is de kans op genezing groter.

Burkitt's lymfomen in stadium I en II genezen meer dan 90%, terwijl lymfomen met stadium III en IV gemiddeld 80% genezingskansen hebben.

Aan het einde van de behandeling zal het nodig zijn om ongeveer 2 jaar contact op te nemen met een hematoloog en om de 3 maanden tests uit te voeren.

Bekijk een video met enkele tips over het omgaan met symptomen van kankerbehandeling: