Venereal lymphogranuloma, ook wel muilezel of LGV genoemd, is een seksueel overdraagbare infectie veroorzaakt door drie verschillende soorten van de bacterie Chlamydia trachomatis , die ook verantwoordelijk is voor chlamydia. Deze bacterie leidt bij het bereiken van het genitale gebied tot de vorming van pijnloze en met vloeistof gevulde wonden die niet altijd worden opgemerkt.
LGV wordt overgedragen via onbeschermde geslachtsgemeenschap en daarom is het belangrijk om condooms te gebruiken in alle intieme contacten, en aandacht te besteden aan de hygiëne van de intieme regio na de geslachtsgemeenschap. De behandeling wordt meestal gedaan met het gebruik van antibiotica, die door de arts moet worden voorgeschreven op basis van het gevoeligheidsprofiel van het micro-organisme en de symptomen die door elke persoon worden gepresenteerd, meestal het gebruik van Doxycycline of Azithromycin.
Belangrijkste symptomen
De incubatietijd voor Chlamydia trachomatis is ongeveer 3 tot 30 dagen, dat wil zeggen dat de eerste symptomen van de infectie tot 30 dagen na contact met de bacteriën beginnen te verschijnen. Over het algemeen kan de ziekte in drie fasen worden ingedeeld op basis van de ernst van de gepresenteerde symptomen:
- Primair stadium, waarin de symptomen verschijnen tussen 3 dagen en 3 weken na contact met de bacteriën, waarbij het eerste symptoom het verschijnen van een kleine blaar in de genitale regio is, die de plaats van binnenkomst van de bacteriën aangeeft. Bovendien is een lichte zwelling in de lies te zien, wat aangeeft dat de bacterie de ganglia van die locatie heeft bereikt. In het geval dat de overdracht plaatsvond via anale geslachtsgemeenschap, kan er ook pijn in het rectum, afscheiding en constipatie zijn. In het geval van geïnfecteerde vrouwen zijn ze vaak asymptomatisch, de ziekte wordt pas in de volgende fasen ontdekt; Secundair stadium, waarin symptomen kunnen optreden tussen 10 en 30 dagen na contact met de bacterie en wordt gekenmerkt door de meest opvallende zwelling van de lies, en er kan ook zwelling van de ganglia in de oksels of nek, koorts en roodheid in de regio zijn, naast zweren in het rectum, bloedingen en slijm, voor het geval de infectie via anaal gebeurde; Tertiaire fase, die optreedt wanneer de ziekte niet correct wordt geïdentificeerd en / of behandeld, wat leidt tot een verslechtering van de ontsteking van de ganglia en het genitale gebied en het verschijnen van zweren, die secundaire infecties begunstigt.
Als de symptomen niet worden geïdentificeerd en de ziekte snel of correct wordt behandeld, kunnen er enkele complicaties optreden, zoals penis en scrotaal lymfoedeem, intestinale hyperplasie, vulvaire hypertrofie en proctitis, wat de ontsteking is van het slijmvlies dat het rectum bekleedt en die kan gebeuren als de bacterie is verkregen via anale seks. Meer informatie over proctitis en hoe de behandeling wordt uitgevoerd.
Venereal lymfogranuloom kan worden verkregen via intiem contact zonder condoom en wordt daarom beschouwd als een seksueel overdraagbare aandoening. De diagnose wordt gesteld door de analyse van symptomen en bloedtesten die antilichamen tegen Chlamydia trachomatis identificeren, evenals de cultuur van secretie van de wond, die nuttig kan zijn om het micro-organisme te identificeren en te controleren welk het beste antibioticum is dat als behandeling kan worden gebruikt.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Behandeling voor geslachtsziekte lymfogranuloom moet worden gedaan volgens medisch advies en antibiotica worden meestal aanbevolen. De belangrijkste medicijnen die door artsen worden aangegeven, zijn:
- Doxycycline gedurende 14 tot 21 dagen; Erytromycine gedurende 21 dagen; Sulfamethoxazol / trimethoprim gedurende 21 dagen; Azithromycine gedurende 7 dagen.
Het antibioticum en de duur van de behandeling moeten door de arts worden aangegeven op basis van het gevoeligheidsprofiel van het micro-organisme en de gepresenteerde symptomen. Bovendien is het belangrijk dat de persoon regelmatig wordt gecontroleerd om ervoor te zorgen dat de behandeling echt effect heeft, evenals zijn partner, die moet worden onderzocht en behandeld, zelfs als hij geen symptomen heeft.
