De tumor van Wilms, ook wel nephroblastoom genoemd, is een zeldzame vorm van kanker die kinderen tussen de 2 en 5 jaar oud treft en vaker voorkomt bij 3 jaar oud. Dit type tumor wordt gekenmerkt door de betrokkenheid van een of beide nieren en kan worden opgemerkt door het verschijnen van een harde massa in de buik.
Dit type tumor ontwikkelt zich meestal zonder symptomen en wordt gediagnosticeerd wanneer het al in een meer gevorderd stadium is. Ondanks de diagnose wanneer deze al erg groot is, bestaat er een behandeling en varieert de overlevingskans afhankelijk van het stadium waarin de tumor werd geïdentificeerd, met een kans op genezing.
Belangrijkste symptomen
De tumor van Wilms kan zich zonder symptomen ontwikkelen, maar het is gebruikelijk om een voelbare massa te zien die geen pijn in de buik van het kind veroorzaakt, en het is belangrijk dat ouders het kind naar de kinderarts brengen om ze te laten doen. diagnostische tests.
Andere symptomen die kunnen optreden als gevolg van deze aandoening zijn:
- Verlies van eetlust; Opgeblazen buik; Koorts; Misselijkheid of braken; Aanwezigheid van bloed in de urine; Verhoogde bloeddruk; Verandering van de ademhalingssnelheid.
De tumor van Wilms treft meestal een van de nieren, maar er kan ook sprake zijn van betrokkenheid van beide of zelfs van andere organen van het kind, waardoor de klinische toestand verslechtert en leidt tot ernstiger symptomen, zoals oogbloedingen, bewustzijn en ademhalingsproblemen.
Mogelijke oorzaken
De oorzaken van de tumor van Wilms zijn niet goed gedefinieerd, het is niet duidelijk of er erfelijke invloeden zijn en of omgevingsfactoren zoals de blootstelling van de moeder aan chemicaliën tijdens de zwangerschap dit type tumor veroorzaken. Sommige soorten syndromen zijn echter gerelateerd aan het optreden van de tumor van Wilms, zoals het Fraiser-syndroom, het Perlman-syndroom, het Beckwith-Wiedemanne-syndroom en het Li-Fraumeni-syndroom.
Sommige van deze syndromen zijn gekoppeld aan genetische veranderingen en mutaties en hebben een specifiek gen, WT1 en WT2 genaamd, en dit kan leiden tot het verschijnen van de tumor van Wilms.
Bovendien lopen kinderen die met een aangeboren probleem zijn geboren meer risico op dit type tumor, zoals kinderen met cryptochirdia, wanneer de testis niet daalt. Meer informatie over hoe de behandeling voor cryptocurrency wordt gemaakt
Hoe de diagnose wordt gesteld
De eerste diagnose wordt gesteld door de buik te palperen om de buikmassa te controleren, naast het beoordelen van de symptomen die het kind presenteert. Gewoonlijk vraagt de kinderarts beeldvormende tests, zoals echografie, echografie, computertomografie en magnetische resonantie, om te controleren op de aanwezigheid van de tumor.
Hoewel het zich snel en stil kan ontwikkelen, wordt de tumor meestal geïdentificeerd voordat andere organen betrokken zijn.
Behandeling opties
De tumor van Wills kan worden genezen door een geschikte behandeling, die bestaat uit het verwijderen van de gecompromitteerde nier, gevolgd door een aanvullende behandeling, die wordt gedaan met chemotherapie en bestralingstherapie. Tijdens de operatie moet de arts de andere organen analyseren om eventuele andere veranderingen te identificeren en te controleren op metastasen, dat is wanneer de tumor zich naar andere delen van het lichaam verspreidt.
In het geval van een stoornis van beide nieren, wordt chemotherapie vóór de operatie uitgevoerd, zodat er meer kans is dat ten minste een van de nieren correct functioneert, zonder dat er zoveel stoornissen zijn. Lees meer over wat chemotherapie is en hoe het wordt gedaan.
