De omphalocele komt overeen met de misvorming van de buikwand tijdens het foetale ontwikkelingsproces, met de aanwezigheid van organen, zoals de darm, lever en milt, buiten de buikholte.
Deze aangeboren ziekte kan worden gediagnosticeerd tussen de 8e en 12e zwangerschap door middel van beeldvormingstests tijdens de zwangerschap en vroege diagnose is efficiënt met betrekking tot de voorbereiding van het medische team op de bevalling, omdat het waarschijnlijk is dat de baby zal worden ingediend chirurgie na de geboorte om het orgel op de juiste plaats te plaatsen, waarbij complicaties worden vermeden.
Belangrijkste oorzaken
De oorzaak van omphalocele is nog niet goed bekend, maar komt voor tijdens de ontwikkeling van de foetus en kan optreden als gevolg van veranderingen in de positionering van de darm, die achterblijven in het buitenste deel van de buikholte. In sommige gevallen kan het nog steeds worden opgemerkt, niet alleen de darm uit de buikholte, maar ook andere organen, voornamelijk de lever en de milt. Deze organen zijn bedekt met een membraan, dat, als het gescheurd is, kan leiden tot ernstige infectieuze processen.
In sommige gevallen kan omphalocele ook verband houden met genetische veranderingen, die niet alleen als een aangeboren ziekte, maar ook als een genetische worden beschouwd.
Hoe is de diagnose
Omphalocele kan nog steeds worden gediagnosticeerd tijdens de zwangerschap, vooral tussen de 8e en 12e zwangerschap, door middel van echografie. Na de geboorte kan de omphalocele worden waargenomen door een lichamelijk onderzoek door de arts, waarbij de aanwezigheid van organen buiten de buikholte wordt waargenomen.
Na het beoordelen van de omvang van de omphalocele, bepaalt de arts welke de beste therapeutische aanpak is, waarbij een operatie onmiddellijk wordt uitgevoerd, wanneer deze klein is of in fasen, wanneer de omphalocele uitgebreid is. Bovendien kan de arts andere tests uitvoeren, zoals echocardiogram, röntgenfoto's en bloedtests, bijvoorbeeld om te controleren op het optreden van andere ziekten, zoals genetische veranderingen, diafragmatische hernia en bijvoorbeeld hartafwijkingen.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling gebeurt via een operatie, die snel na de geboorte of na een paar weken of maanden kan worden gedaan, afhankelijk van de omvang van de omphalocele, andere gezondheidsaandoeningen die de baby heeft en de prognose van de arts. Het is belangrijk dat de behandeling zo snel mogelijk wordt uitgevoerd om mogelijke complicaties, zoals de dood van darmweefsel en infectie te voorkomen.
Dus als het gaat om een kleinere omphalocele, dat wil zeggen wanneer slechts een deel van de darm zich buiten de buikholte bevindt, wordt de operatie kort na de geboorte uitgevoerd en heeft het doel het orgaan op de juiste plaats te plaatsen en vervolgens de buikholte te sluiten..
In het geval van ernstige omphalocele, dat wil zeggen, wanneer niet alleen de darm, maar ook de lever en de milt uit de buikholte zijn, wordt de operatie in fasen uitgevoerd om de ontwikkeling van de baby niet te schaden. Dit komt omdat als alle organen tegelijk worden geplaatst, de buik van de baby mogelijk niet in staat is om ermee om te gaan. De buikholte wordt ook gesloten door een operatie nadat alle organen in de buikholte zijn geplaatst.
Naast chirurgische verwijdering kan de arts aanbevelen dat een antibiotische zalf zorgvuldig wordt aangebracht op het zakje dat de blootgestelde organen bekleedt, om het risico op infecties te verminderen, wat ernstig kan zijn, vooral wanneer het membraan dat de organen bekleedt. breekt.
