Manie is een van de stadia van een bipolaire stoornis, een stoornis die ook bekend staat als manisch-depressieve ziekte. Het wordt gekenmerkt door een staat van intense euforie, met verhoogde energie, agitatie, rusteloosheid, manie voor grootheid, minder behoefte aan slaap, en kan zelfs agressie, wanen en hallucinaties veroorzaken.
Hypomanie, aan de andere kant, is een mildere vorm van manie, met minder ernstige symptomen en die minder interfereren in het dagelijkse leven van de persoon, en er kan geklets, grotere aanleg, ongeduld, meer sociaal, initiatief en energie zijn om dagelijkse activiteiten uit te voeren.
De persoon met een bipolaire stoornis ervaart stemmingswisselingen tussen aanvallen van manie of hypomanie en depressie. Over het algemeen wordt de ziekte geclassificeerd als type 1 bipolaire stoornis, wanneer wordt afgewisseld tussen afleveringen van manie en depressie. Bij afwisseling tussen hypomanie en depressie wordt het geclassificeerd als bipolaire stoornis type 2. Begrijp wat een bipolaire stoornis is en de kenmerken ervan.
Het is belangrijk om te onthouden dat niet elke stemmingsverandering manie of bipolaire stoornis aangeeft, omdat het gebruikelijk is dat iedereen gedurende de dag of week kleine stemmingswisselingen heeft. Om bipolaire manie op te sporen, moet de psychiater een evaluatie van de tekenen en symptomen uitvoeren en vaststellen of deze kenmerkend zijn voor de ziekte.
Belangrijkste symptomen
Bipolaire manie en hypomanie wekken gevoelens van euforie op die zeer onevenredig zijn aan een positieve gebeurtenis. De belangrijkste symptomen zijn:
1. Bipolaire manie
De manische episode heeft symptomen zoals:
- Overmatige euforie; Opgeblazen zelfrespect of manie van grootheid; Overmatig spreken; Versneld denken, lekkende ideeën; Veel afleiding; Grotere agitatie of energie om activiteiten uit te voeren; Verlies van controle over uw houdingen; Betrokkenheid bij risicovolle activiteiten die normaal voorzichtigheid vereisen, zoals onredelijke financiële investeringen, ongebreideld winkelen of verhoogde seksuele eetlust, bijvoorbeeld; er kan prikkelbaarheid of agressie zijn; er kunnen wanen of hallucinaties zijn.
Om de gebeurtenis als manie te kunnen kenmerken, moeten er ten minste 3 symptomen zijn, die ten minste 7 dagen moeten duren en het grootste deel van de dag aanhouden, of in gevallen waarin ze zo ernstig zijn dat ziekenhuisopname nodig is.
Deze symptomen zijn zo intens dat ze meestal de sociale en professionele relaties van de persoon met de ziekte verstoren, omdat ze als een medische en sociale noodsituatie worden beschouwd, die zo snel mogelijk moet worden behandeld.
2. Hypomanie
De tekenen en symptomen van een episode van hypomanie zijn vergelijkbaar met die van manie, maar ze zijn milder. De belangrijkste zijn:
- Euphoria of een goed humeur; Grotere creativiteit; Verminderde slaapbehoefte, bijvoorbeeld na ongeveer 3 uur slapen uitgerust zijn; Meer praten dan normaal of babbelen; Versneld denken; Gemakkelijke afleiding; Agitatie of meer energie om activiteiten uit te voeren; Voer gemakkelijk activiteiten uit die meer voorzichtigheid vereisen, zoals ongebreidelde aankopen, risicovolle financiële investeringen en verhoogde seksuele eetlust.
Hypomanie symptomen veroorzaken meestal geen schade aan sociale en professionele relaties, noch veroorzaken ze symptomen zoals wanen of hallucinaties, bovendien duren ze meestal voor een korte tijd, ongeveer 1 week.
Bovendien zijn ze niet ernstig genoeg om ziekenhuisopname te vereisen, en in sommige gevallen kunnen ze zelfs onopgemerkt blijven. In dergelijke gevallen worden veel patiënten behandeld als alleen depressies, omdat de afwisseling van stemming mogelijk niet wordt gedetecteerd.
Hoe te bevestigen
De aflevering van manie of hypomanie wordt geïdentificeerd door de psychiater, die de symptomen beoordeelt die zijn gemeld door de patiënt of door mensen in zijn omgeving.
Het is ook belangrijk dat de arts evaluaties en tests uitvoert die andere ziekten of situaties kunnen uitsluiten die vergelijkbare symptomen veroorzaken, zoals schildklierdisregulatie, bijwerkingen van medicijnen, zoals corticosteroïden, gebruik van illegale drugs of andere psychiatrische ziekten, zoals schizofrenie of persoonlijkheidsstoornissen. bijvoorbeeld.
Bekijk ook wat de belangrijkste psychische stoornissen zijn en hoe u deze kunt identificeren.
Hoe te behandelen
De behandeling van een bipolaire stoornis wordt geleid door de psychiater, gemaakt met medicijnen die de stemming stabiliseren, zoals bijvoorbeeld Lithium of Valproate. Antipsychotica, zoals Haloperidol, Quetiapine of Olanzapine, kunnen ook worden geïndiceerd om het gedrag te kalmeren en psychotische symptomen te verminderen.
Psychotherapie door de psycholoog is zeer nuttig om de patiënt en het gezin te helpen omgaan met stemmingswisselingen. Anxiolytica kunnen ook worden geïndiceerd in geval van veel agitatie en, in ernstige gevallen of resistent tegen behandeling, kan elektroconvulsietherapie worden geïndiceerd.
Meer informatie over behandelingsopties voor bipolaire stoornis.
