- 1. Therapeutische plasmaferese
- 2. Therapeutische immunoglobuline
- 3. Fysiotherapiebehandeling
- Belangrijkste behandelingscomplicaties
- Tekenen van verbetering
- Tekenen van verslechtering
De meest gebruikte behandelingen om het Guillain-Barré-syndroom te behandelen, zijn onder meer het gebruik van intraveneuze immunoglobuline of het uitvoeren van therapeutische plasmaferesesessies, die, hoewel ze de ziekte niet kunnen genezen, de symptomen helpen verlichten en het herstel versnellen.
Deze behandelingen worden meestal geïnitieerd in de intensive care units wanneer de patiënt in het ziekenhuis wordt opgenomen en hebben als doel de hoeveelheid antilichamen in het bloed te verminderen, waardoor wordt voorkomen dat ze zenuwschade veroorzaken en de mate van ontwikkeling van de ziekte verslechtert.
Beide soorten behandeling hebben dezelfde effectiviteit bij het verlichten van symptomen en bij het herstellen van de patiënt, maar het gebruik van immunoglobuline is gemakkelijker uit te voeren en heeft minder bijwerkingen dan therapeutische plasmaferese. Wanneer er een vermoeden bestaat van dit syndroom, wordt het aanbevolen om een neuroloog te raadplegen om de diagnose te bevestigen, en dan kan er een verwijzing zijn naar andere specialiteiten.
1. Therapeutische plasmaferese
Plasmaferese is een soort behandeling die bestaat uit het filteren van het bloed om overtollige stoffen die de ziekte kunnen veroorzaken te verwijderen. In het geval van het Guillain-Barré-syndroom wordt plasmaferese uitgevoerd om overtollige antilichamen te verwijderen die tegen het perifere zenuwstelsel werken en de symptomen van de ziekte veroorzaken.
Het gefilterde bloed wordt vervolgens teruggevoerd naar het lichaam, dat wordt gestimuleerd om gezonde antilichamen te produceren, waardoor de symptomen van de ziekte worden verlicht. Begrijp hoe plasmaferese wordt gedaan.
2. Therapeutische immunoglobuline
Immunoglobuline behandeling bestaat uit het injecteren van gezonde antilichamen rechtstreeks in de ader die werkt tegen de antilichamen die de ziekte veroorzaken. Aldus wordt behandeling met immunoglobuline effectief omdat het de vernietiging van antilichamen die tegen het zenuwstelsel werken bevordert en de symptomen verlicht.
3. Fysiotherapiebehandeling
Fysiotherapie is belangrijk in het Guillain-Barré-syndroom omdat het het herstel van spier- en ademhalingsfuncties bevordert en de kwaliteit van leven van de persoon verbetert. Het is belangrijk dat fysiotherapie langdurig wordt voortgezet totdat de patiënt de maximale capaciteit terugkrijgt.
De begeleiding van een fysiotherapeut met dagelijkse oefeningen die met de patiënt worden uitgevoerd, is noodzakelijk om de beweging van de gewrichten te stimuleren, het bewegingsbereik van de gewrichten te verbeteren, spierkracht te behouden en complicaties van de luchtwegen en de bloedsomloop te voorkomen. Omdat voor de meeste patiënten het belangrijkste doel is om weer alleen te lopen.
Wanneer de patiënt wordt opgenomen op de IC, kan deze worden aangesloten op een ademhalingsapparaat en in dit geval is de fysiotherapeut ook belangrijk om de nodige zuurstofvoorziening te verzekeren, maar na ontslag uit het ziekenhuis kan de fysiotherapeutische behandeling gedurende 1 jaar of langer worden gehandhaafd, afhankelijk van vooruitgang van de patiënt.
Belangrijkste behandelingscomplicaties
De behandeling moet worden voortgezet totdat de arts anders zegt, maar er kunnen enkele aan de behandeling gerelateerde complicaties zijn, die aan de arts moeten worden gemeld.
In het geval van behandeling met intraveneuze immunoglobuline zijn bijvoorbeeld enkele veel voorkomende complicaties hoofdpijn, spierpijn, koude rillingen, koorts, misselijkheid, tremor, overmatige vermoeidheid en braken. De ernstigste complicaties, hoe moeilijk ook, zijn bijvoorbeeld nierfalen, infarct en stolselvorming.
In het geval van plasmaferese kan er een verlaging van de bloeddruk zijn, een verandering in hartslag, koorts, duizeligheid, een grotere kans op infecties en een verlaging van de calciumspiegels. Een van de ernstigste complicaties zijn bloeding, gegeneraliseerde infectie, stolselvorming en luchtophoping in de longmembranen, maar deze complicaties zijn moeilijker te gebeuren.
Meestal worden deze complicaties behandeld met het gebruik van medicijnen, analgetica en anti-emetica om bijvoorbeeld koorts te verlichten en de drang om te braken, en het is belangrijk om de arts te informeren over de ervaren symptomen.
Tekenen van verbetering
De tekenen van verbetering in het Guillain-Barré-syndroom beginnen ongeveer 3 weken na het begin van de behandeling te verschijnen, maar de meeste patiënten krijgen de controle over hun bewegingen pas na 6 maanden terug.
Tekenen van verslechtering
De tekenen van verslechtering van het Guillain-Barré-syndroom treden ongeveer 2 weken na het begin van de eerste symptomen van de ziekte op en omvatten bijvoorbeeld ademhalingsmoeilijkheden, plotselinge veranderingen in bloeddruk en incontinentie en treden op wanneer de behandeling niet correct wordt uitgevoerd correct.
