Ontdek hoe herstel is na een levertransplantatie

Na een levertransplantatie kan de persoon een leven leiden dat relatief dicht bij normaal is, in staat zijn om te studeren, te werken en een gezin te vormen. Er zijn echter enkele speciale voorzorgsmaatregelen die moeten worden genomen om de gezondheid van de getransplanteerde persoon te waarborgen, waardoor hun kwaliteit van leven wordt verbeterd.

Ziekenhuis herstel

Onmiddellijk na de operatie moet de persoon die de 'nieuwe' lever heeft gekregen gedurende 1 tot 2 weken op de IC worden toegelaten, waar de druk, de bloedglucosespiegel, de bloedstolling, de nierfunctie en anderen die belangrijk zijn om te controleren of de persoon kan worden gecontroleerd is prima en kan naar huis.

In de eerste 3 dagen is het normaal dat de persoon verbonden blijft met ademhalingsapparatuur en buisjes heeft om de blaas te voeden en te legen. In deze eenheid kunnen artsen dagelijks verschillende tests uitvoeren om te controleren hoe de persoon herstelt van de transplantatie.

Wanneer de persoon stabiel is, kunnen ze worden ontslagen uit de ICU en kunnen ze in de ziekenhuiskamer worden bewaard of naar huis gaan waar ze moeten doorgaan met hun herstel, en elke week terugkeren naar de arts voor een evaluatie en tests om te beoordelen of de lever functioneert naar behoren.

Fysiotherapie kan worden geïndiceerd om de ademhalingscapaciteit te verbeteren en het risico op motorische complicaties zoals spierstijfheid en verkorting, trombose en anderen te verminderen. Dit moet worden begeleid door een fysiotherapeut en apparaten kunnen worden gebruikt en oefeningen kunnen ook worden uitgevoerd om deze doelen te bereiken.

Thuis herstel

Herstel na transplantatie is delicaat omdat u levenslange immunosuppressiva moet innemen omdat het lichaam normaal gesproken op het nieuwe orgaan reageert door het aan te vallen.

Deze medicijnen worden immunosuppressiva genoemd en werken op het immuunsysteem, waardoor het verzwakt, wat het risico op infecties kan verhogen. Het aanpassen van de dosis van deze medicijnen kan enige tijd duren, omdat het doel is dat het lichaam zichzelf kan verdedigen tegen virussen en bacteriën, maar zonder de getransplanteerde lever af te wijzen.

Sommige geneesmiddelen die kunnen worden gebruikt, zijn prednison, cyclosporine, azathioprine, globulinen en monoklonale antilichamen, maar de dosis varieert van persoon tot persoon omdat het afhankelijk is van een aantal factoren die door de arts moeten worden geëvalueerd, zoals de ziekte die tot de transplantatie heeft geleid, leeftijd, gewicht en andere ziekten zoals hartproblemen en diabetes.

Bijwerkingen van medicijnen

Bij het gebruik van immunosuppressiva kunnen symptomen zoals lichaamszwelling, gewichtstoename, verhoogde hoeveelheid lichaamshaar, vooral op het gezicht van vrouwen, osteoporose, slechte spijsvertering, haarverlies en spruw optreden. Daarom moet men de symptomen observeren en met de arts praten zodat hij kan aangeven wat er kan worden gedaan om deze onaangename symptomen te beheersen, zonder het immunosuppressieschema in gevaar te brengen.

Wat kan er gebeuren na de transplantatie

Na deze procedure kunnen complicaties optreden, zoals de afwijzing van het 'nieuwe' orgaan dat zich manifesteert door bloedingen, trombose, infecties, veranderingen in het functioneren van gal, hypertensie, het verschijnen van kanker en de installatie van virussen en bacteriën die hepatitis in de 'nieuwe' lever veroorzaken.

Noodzakelijke zorg

De persoon die een orgaan heeft gekregen, mag geen alcoholische dranken consumeren en mag geen moeite doen. Lichamelijke activiteit moet licht zijn en worden aangegeven door een professional in lichamelijke opvoeding, en het dieet moet zo gezond mogelijk zijn.

Zie andere belangrijke voorzorgsmaatregelen:

Hoelang wachten

Het overlevingspercentage na een levertransplantatie hangt in principe af van de toestand van de patiënt vóór de operatie en de kwaliteit van het getransplanteerde orgaan, en daarom moeten na de operatie veel tests worden uitgevoerd om te verifiëren of de patiënt echt profijt heeft gehad van de transplantatie.

Bovendien moet de patiënt worden gevolgd door de oncoloog en de hepatoloog om de evolutie van de nieuwe lever te volgen en na te gaan of de gezondheidsproblemen die tot de transplantatie hebben geleid, zijn opgelost.

Wanneer transplantatie is geïndiceerd

Levertransplantatie kan worden geïndiceerd wanneer het orgaan ernstig is aangetast en stopt met werken, zoals het kan gebeuren in geval van cirrose, fulminante hepatitis of kanker in dit orgaan, bij mensen van elke leeftijd, inclusief kinderen.

Er is een indicatie voor transplantatie wanneer geneesmiddelen, radiotherapie of chemotherapie niet in staat zijn om hun goede werking te herstellen. In dit geval moet de patiënt de door de arts voorgestelde behandeling blijven uitvoeren en de nodige tests uitvoeren totdat een compatibele leverdonor verschijnt, die het ideale gewicht heeft en geen gezondheidsproblemen heeft.

De transplantatie kan worden geïndiceerd bij acute of chronische ziekten, die weinig kans hebben om opnieuw te verschijnen na een transplantatie, zoals:

• Levercirrose; Metabole ziekten; Scleroserende cholangitis; Biliaire atresie; Chronische hepatitis; Leverfalen.

Deze procedure kan worden gedaan met de lever van een levend persoon of een persoon met hersendood. Transplantatie tussen patiënten is echter alleen geïndiceerd wanneer de ontvanger een baby of kind is, omdat in dit geval een deel van een volwassen orgaan voldoende is om de lever van een kind te vervangen.

Sommige ziekten die mogelijk niet geschikt zijn voor transplantatie zijn hepatitis B omdat het virus de neiging heeft om zich te vestigen in de 'nieuwe' lever, in het geval van cirrose veroorzaakt door alcoholisme, want als de persoon zwaar blijft drinken, zal het 'nieuwe' orgaan ook beschadigd.

De arts moet dus aangeven wanneer de transplantatie al dan niet kan worden uitgevoerd op basis van de leverziekte van de persoon en de algemene gezondheid van de persoon.

Wat zijn de risico's

Er zijn veel risico's tijdens een transplantatie, die ongeveer 12 tot 24 uur kan duren. Risico's kunnen zijn:

• Infarct tijdens de operatie; Stoornis van de lever; Risico op sepsis, die optreedt wanneer bacteriën zich door het lichaam verspreiden en infecties veroorzaken.

Om de transplantatie uit te voeren, worden tests uitgevoerd om de compatibiliteit tussen het bloed en het weefsel van de donor en de ontvanger te achterhalen en vervolgens wordt het orgaan van de donor verwijderd en in het lichaam van de ontvanger geïmplanteerd. Na de transplantatie moet de persoon die de lever heeft gekregen levenslange immunosuppressiva innemen om te voorkomen dat zijn eigen lichaam het orgaan afstoot.

Hoe voor te bereiden op transplantatie

Ter voorbereiding op dit soort procedures moet een goed dieet worden gehandhaafd, waarbij voedsel dat rijk is aan vet en suiker wordt vermeden, waarbij de voorkeur wordt gegeven aan groenten, fruit en mager vlees. Bovendien is het belangrijk om de arts op de hoogte te brengen van eventuele symptomen, zodat hij de juiste behandeling kan onderzoeken en initiëren.

Wanneer de arts in contact komt en de persoon voor de transplantatie belt, moet hij onmiddellijk stoppen met eten en drinken, snel vol blijven en zo snel mogelijk naar het aangegeven ziekenhuis gaan om de procedure uit te voeren.

De persoon die het gedoneerde orgel ontvangt, moet een wettelijke leeftijd hebben en alle benodigde documenten meenemen om toegelaten te worden om het orgel te ontvangen. Na de operatie is het normaal dat de persoon ten minste 10 tot 14 dagen op de intensive care zit.