- Wat te doen om de behandeling te voltooien
- Symptomen van mitochondriale ziekte
- Diagnose van mitochondriale ziekte
Mitochondriale ziekte kan niet worden genezen, omdat het een genetische verandering is waarbij de cellen van de getroffen locaties niet kunnen overleven, omdat de mitochondriën, die verantwoordelijk zijn voor de energiesteun en overleving van de cellen, niet goed werken, waardoor de aangetaste organen defect raken, zoals hersenen, ogen of spieren, die bijvoorbeeld blindheid of mentale retardatie kunnen veroorzaken.
Afhankelijk van elk geval kan de geneticus vitaminesupplementen of specifieke medicijnen voorschrijven voor elk symptoom van mitochondriale disfunctie.
Wat te doen om de behandeling te voltooien
Er zijn enkele eenvoudige voorzorgsmaatregelen die de medische behandeling voltooien en de symptomen van mitochondriale disfunctie verlichten, zoals:
- Vermijd langer dan 8 uur vasten: patiënten met metabole ziekten, zoals mitochondriale ziekte, moeten vermijden te lang te gaan zonder voedsel te eten, zelfs 's nachts wordt het aanbevolen om een snack te eten die rijk is aan complexe koolhydraten, zoals brood en pindakaas, voordat slapen; Niet blootstellen aan kou: de regeling van de lichaamstemperatuur is veranderd bij mitochondriale ziekte en daarom is het belangrijk om warmteverlies op zeer koude dagen te voorkomen en blootgestelde delen van het lichaam te bedekken met geschikte kleding; Verminder het gebruik van vetten in de voeding: de stofwisselingsziekte vermindert de verbranding van vetten, wat de ophoping van lichaamsvet kan veroorzaken. Het is dus belangrijk om de consumptie van vette maaltijden gemaakt met olie en boter, evenals gele kazen, te verminderen. Hier is een voorbeeld van een vetarm dieet: dieet voor vet in de lever. Verminder de consumptie van voedingsmiddelen met vitamine C: zoals sinaasappel, aardbei of kiwi, in maaltijden met een hoog ijzergehalte, zoals rood vlees, omdat overtollig ijzer schade aan de mitochondriën kan veroorzaken. Lees meer over deze voedingsmiddelen op: Voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine C. Vermijd de consumptie van ajinomoto: het is meestal aanwezig in geïndustrialiseerde voedingsmiddelen, zoals chips en poedervormige of ingeblikte soepen, bijvoorbeeld. Ajinomoto kan ook bekend staan als mononatriumglutamaat en daarom wordt het aanbevolen om voedseletiketten te lezen. Zie andere voedingsmiddelen met deze stof in: Ajinomoto.
Deze voorzorgsmaatregelen vervangen echter niet de door de arts voorgeschreven behandeling, die nodig is om de door de arts voorgeschreven medicijnen correct te gebruiken, dit kunnen anti-epileptische middelen zijn, zoals Diazepam of Carbamazepine, om bijvoorbeeld het optreden van aanvallen te voorkomen.
Symptomen van mitochondriale ziekte
De symptomen van mitochondriale ziekte zijn afhankelijk van de aangetaste lichaamssites, waarvan de meest voorkomende zijn:
Symptomen van mitochondriale ziekte in de hersenen
- Ontwikkelingsachterstand; Geestelijke achterstand; Epilepsie; Autisme; Frequente migraine; Dementie.
Symptomen van mitochondriale ziekte in de spieren
- Overmatige vermoeidheid; Spierpijn; Frequente krampen; Prikkelbare darm syndroom.
Symptomen van mitochondriale ziekte in de ogen
- Verminderde visuele capaciteit; Strabismus; Blindheid.
Daarnaast kunnen ook andere symptomen optreden, zoals moeilijk aankomen, braken, korte gestalte en ernstige problemen in sommige organen zoals bijvoorbeeld hart, lever, nieren en alvleesklier.
De symptomen van mitochondriale ziekte kunnen optreden bij volwassenen of kort na de geboorte, omdat het meestal een genetische ziekte is die tijdens de zwangerschap van de moeder op het kind overgaat, als een erfenis van de moeder. Dus wanneer een vrouw mitochondriale ziekte heeft en zwanger wil worden, moet ze genetische counseling doen.
Diagnose van mitochondriale ziekte
Om de diagnose van mitochondriale ziekte te stellen, moet de geneticus specifieke bloedtests uitvoeren, zoals leverenzymen, lactaat, pyruvaat of hoeveelheid aminozuren in het plasma, bijvoorbeeld, naast het uitvoeren van een spierbiopsie en computertomografie om andere mogelijke gezondheidsproblemen te elimineren. waardoor de symptomen kunnen optreden.
