De behandeling voor cerebrale parese wordt gedaan met verschillende gezondheidswerkers, tenminste een arts, verpleegkundige, fysiotherapeut, tandarts, voedingsdeskundige en ergotherapeut zijn nodig zodat de beperkingen van het individu worden verminderd en hun kwaliteit van leven kan verbeteren.
Er is geen remedie voor cerebrale parese, maar behandeling kan nuttig zijn om de symptomen en gevolgen van verlamming te verminderen en orthopedische operaties kunnen sommige misvormingen in de armen, handen, benen of voeten regelen om gewrichten te stabiliseren en pijn te verlichten, als deze is aanwezig.
Remedies voor cerebrale parese
De neuropediater kan het gebruik van geneesmiddelen voorschrijven om epileptische aanvallen en spasticiteit te beheersen, zoals baclofen, diazepam, clonazepam, dantroleen, clonidine, tizanidine, clopromazine, naast botox om spasticiteit te beheersen.
Fysiotherapie voor cerebrale parese
Fysiotherapie bij kinderen met cerebrale parese kan het kind helpen voorbereiden om te gaan zitten, staan, een paar stappen te zetten of zelfs te lopen, in staat zijn om voorwerpen op te pakken en zelfs te eten, hoewel de hulp van een verzorger altijd nodig is om te presteren al deze activiteiten.
Psychomotriciteit is een type fysiotherapie dat zeer geschikt is voor de behandeling in geval van cerebrale parese, waarbij de oefeningen speels moeten zijn en kunnen worden uitgevoerd op de vloer, op een stevige matras of op een grote bal, bij voorkeur tegenover een spiegel om dat de therapeut een betere kijkhoek heeft en dat het ook nuttig kan zijn om de aandacht van het kind te trekken.
Fysiotherapie is erg handig omdat het helpt om:
- Verbeter de houding, spierspanning en ademhaling van het kind; beheers reflexen, verbeter de toon en vergemakkelijk de beweging; verhoog de flexibiliteit en het bereik van gewrichten.
Fysiotherapie sessies moeten bij voorkeur dagelijks worden uitgevoerd, maar als het kind elke dag goed wordt gestimuleerd door zijn verzorgers, kan de frequentie van fysiotherapie 1 of 2 keer per week zijn.
Rekoefeningen moeten elke dag langzaam en voorzichtig worden uitgevoerd. Spierversterking is niet altijd welkom, want bij een centraal letsel kan dit soort oefeningen het letsel versterken en de spasticiteit vergroten.
